بیوگرافی جیمز چدویک از فیزیکدانان برجسته ی انگلیسی زندگینامه سر جیمز چدویک و کارهای علمی او

اگر تمایل دارید اطلاعات خود را در مورد زندگینامه ی این دانشمند بزرگ افزایش دهید می توانید با ما در ادامه ی مطلب همراه باشید.

جیمز چدویک در سال 1891 در بولینگتن چشیره ی انگلیس، متولد شد. پدر او جان جوزف چادویک، کارگر راه آهن و مادرش، مری نولز، کارگر خانگی بود. هوش زیاد چدویک از همان دوران کودکی بر اطرافیانش مشخص شده بود. وی دوران ابتدایی را در زادگاهش، بولینگتن سپری نمود و پس از آن برای ادامه ی تحصیل، به مدرسه ی گرامری منچستر رفت.

ورود او به این مدرسه سبب شد که تحصیلات دانشگاهی اش را هم در منچستر بگذراند. البته هوش فوق العاده ی چدویک سبب شد که او در سن 16 سالگی، موفق به اخذ بورسیه ی تحصیلی در رشته ی فیزیک در دانشگاه ویکتوریای منچستر شود.

سر جیمز چدویک فیزیکدان  

با این بورسیه، جیمز موفق شد به طور رسمی، تحصیلات دانشگاهی خود را در سن 17 سالگی و در سال 1908 میلادی و در دانشگاه منچستر، شروع کند. عبور او از این مرحله به قدری موفقیت آمیز بود که موفق شد در سال های آخر تحصیلاتش در این دانشگاه، در تحقیقات ارنست رادرفورد در مورد تجزیه ی عناصر و همچنین شیمی مواد رادیواکتیو شرکت نماید.

جیمز چدویک موفق شد در سال 1911، مدرک فیزیک خود را از این دانشگاه، دریافت کند و سپس اقدام به ثبت نام در مقطع کارشناسی ارشد رشته ی فیزیک نمود. او موفق شد این مقطع را دو ساله تمام کند و در سال 1913، از این دانشگاه، فارغ التحصیل شود.

بعد از فارغ التحصیلی، به او بورسیه ای داده شد که می توانست با آن، به برلین برود و به همراه، هانس گایگر بر روی تابش بتا تحقیق کند. لذا چدویک، در سال 1913 به برلین رفت تا در آزمایشگاه هانس گایگر در دانشکده ی فنی دانشگاه برلین با او همکاری کند. این همکاری او با هانس گایگر باعث شد که چدویک در جنگ جهانی اول که در ژولیه ی 1914 شروع شد در آلمان بماند.

او در این دوره به اتهام جاسوسی، در اردوگاهی خارج از شهر برلین بود و تا سال 1918، در آزمایشگاهی که در یک اصطبل قرار داشت کارهای تحقیقاتی خود را انجام می داد. سپس در سال 1919، دوباره انگلستان بازگشت و تصمیم گرفت تحصیلاتش را در مقطع دکتری در دانشگاه کمبریج، ادامه دهد. او در این دوره، دوباره همکاری خود با رادرفورد را آغاز نمود. رادفورد در این دوره، مسئول آزمایشگاه معروف، کاوندیش بود.

جیمز چدویک موفق شد در سن 21 سالگی و در سال 1921 در مقطع دکتری، فارغ التحصیل شود. او در این دوره، مقاله های علمی متعددی ارائه داد که مقالات مربوط به اعداد اتمی و نیروهای هسته ای از مهم ترین آن ها بود.

چدویک موفق شد در سال 1923، مدیریت آزمایشگاه معروف کاوندیش کمبریج را به دست آورد. بعد از آن یعنی در سال 1935، تصمیم گرفت به دانشگاه لیورپول برود.

سپس همکاری خود با چارلز الیس را شروع نمود و بر روی یونیزاسیون فسفر و عکس واکنش شیمیایی کلر مونواکسید کربن مشغول به تحقیق شدند. 

تحصیلات آکادمیک جیزم چدویک

تحقیقات علمی چدویک سبب شد که او در سال 1932، موفق به کشف ذره ای جدید و ناشناخته در هسته ی اتم شود که امروزه به آن، نوترون می گویند. از آنجایی که این ذره و خنثی و بدون هیچ نوع بار الکتریکی است این نام را بر او نهادند. این کشف چدویک، در علم فیزیک بسیار مهم محسوب می شد چرا که برای پدیده ای مثل شکست اورانیوم 235 بسیار کاربردی بود.

در واقع، ذرات مثبت باردار آلفا به وسیله ی نیروهای الکتریکی که در هسته های دیگر وجود دارند دفع می شوند اما نوترون ها به دلیل خنثی بودن، برای غلبه به کولن ها به هیچ نیرویی نیاز ندارند. این مزیت نوترون سبب می شود در سنگین ترین عناصر هم نفوذ و آن ها را تقسیم کند.

این کشف بزرگ و دستاوردهای علمی جیمز چدویک سبب شد که او در سال 1932، مدال هیوز که یک مدال سلطنتی است را دریافت کند و پس از آن، موفق به اخذ جایزه ی نوبل در سال 1935 شد.

این دستاورد چدویک، سبب خدمات بزرگی در عرصه ی علم شد که یکی از مهم ترین آن ها ساخت عناصر سنگین تر از اورانیوم در آزمایشگاه بود. او برای این کشف، از تحقیقات انریکو فرمی، فیزیکدان ایتالیایی و برنده ی جایزه ی نوبل، الهام گرفت.

فعالیت های جیمز چدویک در دانشگاه لیورپول

او پس از کسب این موفقیت ها به لیورپول رفت تا مشغول کار در دانشگاه این شهر شود. لذا از سال 1935، استاد فیزیک دانشگاه لیورپول شد. سپس موفق شد مشغول کار در کمیته ی لوسی مود شود تا بر روی ماده، تحقیق کند. سپس در سال 1940 به همراه برخی از دانشمندان آمریکایی و کانادایی برای انجام دادن بخشی از ماموریت تیزارد و تحقیقات هسته ای به آمریکای شمالی، سفر کرد.

البته او بعد از مدت کوتاهی یعنی در نوامبر 1940 دوباره به انگلستان، بازگشت. چرا که معتقد بود نتایج این تحقیقات تا بعد از جنگ مشخص نمی شود. 

در دسامبر 1940، شخصی به نام فرانتس سیمون که جزئی از کمیته ی لوسی مود بود متوجه شد که جداسازی اورانیوم 235 امکان پذیر است.

چدویک بعدها بازگو کرد که او در این دوره، متوجه شده بود که ایجاد یک بمب هسته ای، کاملا امکان پذیر و اجتناب ناپذیر است. وی همچنین اظهار نمود که من در این دوره، فقط قرص خواب می خوردم چون تنها راه چاره ای بود که به ذهنم می رسید.

جیمز چدویک، بعد از این دوره، برای انجام پروژه ای در منهتن به آمریکا رفت تا در مورد بمب های اتمی که در ناکازاکی و هیروشیما افتاده بودند تحقیق نماید. او موفق شد در سال 1945 مقام شوالیه ی سلطنتی را دریافت کند.

جیمز چدویک در نهایت در 24 ژوئیه ی سال 1974 درگذشت.

گردآوری : بخش علمی بیتوته