نماز حاجت در روز جمعه

نماز حاجت امام زمان در روز جمعه:
هرکس را به خدای تعالی حاجتی پیش آید باید پس از نیمه شب جمعه غسل کند، و به جایگاه نماز خود برود، و دو رکعت نماز بخواند، در رکعت نخست اگر به آیه « ایاک نعبد و ایاک نستعین» رسید صد مرتبه آن را بگوید، بعد سوره( حمد) را به پایان ببرد و یک مرتبه « توحید» بخواند، و رکوع و دو سجده را به جا آورد، «و سبحان ربّی العظیم و بحمده» را در رکوع هفت دفعه« و سبحان ربّی الاعلی و بحمده» را در هر سجده هفت دفعه بخواند و رکعت دوم را هم به همین کیفیت به جا آورد، و بعد از تمام شدن نماز این دعا را بخواند، بدرستی که حق تعالی حاجت وی را مستجاب می سازد هر حاجتی که باشد به جز آن که حاجت وی در قطع کردن پیوند خویشان باشد.

و دعا این است:

اَللّهُمَّ اِنْ اَطْعَتُکَ فَالْمَحْمِدَةُ لَکَ وَ اِنْ عَصَیْتُکَ فَالْحُجَّةُ لَکَ مِنْکَ الرَّوْحُ وَ مِنْکَ الْفَرَجُ سُبْحانَ مَنْ اَنْعَمَ وَ شَکَرَ سُبْحانَ مَنْ قَدَّرَ وَ غَفَرَ اللّهُمَّ اِنْ کُنْتُ عَصَیْتُکَ فَاِنّی قَدْ اَطَعْتُکَ فی اَحَبِّ الاَْشْیآءِ اِلَیْکَ وَ هُوَ الاْ یمانُ بِکَ لَمْ اَتَّخِذْ لَکَ وَلَداً وَ لَمْ اَدْعُ لَکَ شَریکاً مَنّاً مِنْکَ بِهِ عَلَیَّ لا مَنّاً مِنّی بِهِ عَلَیْکَ وَ قَدْ عَصَیْتُکَ یا اِلهی عَلی غَیْرِ وَجْهِ المُکابَرَةِ وَ لاَ الْخُروُجِ عَنْ عُبُودِیَّتِکَ وَلاَ الْجُحُودِ لِرُبُوبِیَّتِکَ وَلکِنْ اَطَعْتُ هَوایَ وَ اَزَلَّنیِ الشَّیْطانُ فَلَکَ الْحُجَّةُ عَلَیَّ وَ الْبَیانُ فَاِنْ تُعَذِّبْنی فَبِذُنُوبی غَیْرُ ظالِمٍ لی وَ اِنْ تَغْفِرْلی وَ تَرْحَمْنی فَاِنَّکَ جَوادٌ کَریمٌ

خدایا اگر اطاعتت کردم، پس ستایش توراست، و اگر نافرمانی ات نمودم پس حجّت توراست، نسیم رحمت و گشایش از جانب توست، منزّه است کسی که نعمت داد، منزّه است کسی که تقدیر کرد و آمرزید، خدایا اگر نافرمانی ات کرده باشم، پس به یقین در محبوب ترین چیزها به نزد تو اطاعتت نمودم، و آن ایمان به توست، برایت فرزندی نگرفتم، شریکی نخواندم، این ایمان منّتی است از جانب تو بر من، نه از سوی من بر تو، نافرمانی کردم تو را ای معبود من نه از روی دشمنی، و نه از روی بیرون رفتن از بندگي ات، و نه از روی انکار ربوبیّتت، بلکه هوای نفسم را اطاعت کردم، و شیطان مرا لغزاند، تو را بر من حجّت و بیان است، پس درصورتی که عذابم کنی بخاطر گناهان من است، و تو ستمکار بر من نیستی، و درصورتی که مرا بیامرزی، و به من رحم کنی قطعاً تو بخشنده و بزرگی.

پس از این دعا تا نفس او وفا کند یا کریم، یا کریم را تکرار کند، و پس از آن بگوید:

یا آمِناً مِنْ کُلِّ شَیْی ءٍ وَ کُلُّ شَیْی ءٍ مِنْکَ خآئِفٌ حَذِرٌ اَسْئَلُکَ بِاَمْنِکَ مِنْ کُلِّ شَیْی ءٍ وَ خَوْفِ کُلِّ شَیْی ءٍ مِنْکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُعْطِیَنی اَماناً لِنَفْسی وَ اَهْلی وَ وَلَدی وَ سآئِرِ ما اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَّ حَتّی لااَخافَ وَ لا اَحْذَرَ مِنْ شَیْی ءٍ اَبَداً اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْی ءٍ قَدیرٌ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ یا کافِیَ اِبْراهیمَ نُمْرُودَ وَ یا کافِیَ مُوسی فِرْعَوْنَ اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَکْفِیَنی شَرَّ فلان بن فلان

ای ایمن از هرچیز، و هرچیز از تو هراسان و در حذر، از تو می خواهم به ایمنی ات از هرچیز، و هراس هرچیز از تو، این که بر محمد و خاندان محمّد درود فرستی، و به من امان دهی، براي خود و خاندان و فرزندانم، و دیگر چیزهایی که به من عنایت کردی، تا هرگز از چیزی نهراسم و حذر نکنم، بدرستی که تو بر هرچیز توانایی، و خدا ما را بس است، و چه خوب کارگشایی است، ای کفایت کننده ابراهیم از نمرود، و ای کفايت کننده موسی از فرعون، از تو می خواهم بر محمد و خاندان محمّد درود فرستی، و از من کفایت کنی شرّ فلان پسر فلان را.

و بجاي ( فلان بن فلان) نام شخصی را که از شرّ وی می ترسد، و نام پدرش را بگوید، و از خدا بخواهد که زیان وی را دفع و وی را از او کفایت کند، بدرستی که حق تعالی گزند او را کفایت خواهد کرد انشاء اللّه تعالی، و بعد از آن به سجده رود، و حاجت خود را بخواهد، و بسوی حق تعالی زاری کند، بدرستی که مرد مؤمن و زن مؤمنه ای نیست، که این نماز را به جا آورد، و این دعا را از روی اخلاص بخواند، مگر این که درهای اسمان براي وی در برامدن حاجاتش باز ميشود ، و در همان موقع و همان شب دعای او نسبت به هرگونه حاجتی که باشد اجابت ميشود ، و این به دلیل بخشش و انعام حق برتری بر ما و بر مردم است.

مؤلّف گوید: فرزند بزرگوار شیخ طبرسی، رضی الدین حسن بن فضل هم این نماز را در« مکارم الاخلاق» نقل کرده و در ابتدای دعا بجاي « اللّهمّ ان کنت عصیتک»« ان کنت قد عصیتک» را ذکر کرده است و بعد از حتّی لا اخاف کلمه« احدا» را اضافه کرده است.

نماز حاجت پیامبر در روز جمعه
در بحار از حضرت امیرالمؤمنین( ع) منقول است که حضرت رسول( ع) فرمودند:هر که بخواهد دریابد فضیلت روز جمعه را پس به جا بیاورد پیش از ظهر چهاررکعت نماز که قرائت کند در هر رکعت یک مرتبه سوره( حمد) و پانزده دفعه سوره( قُلْ هُوَ اللّهُ أحَدُ) پس چون از نماز فارغ شود استغفار نماید. هفتاد دفعه( أسْتَغْغِرُ اللّهَ رَبَّی وَ أتُوبُ إلَیهِ) و بعد پنجاه مرتبه( لاحَوْلَ وَ لا قُوهِ إلاّ بِاللّهُ) و پنجاه مرتبه بگوید( لا إلهَ إلاّ اللّهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ) و پنجاه مرتبه بگوید( صَلّی اللّهُ عَلی النِّبیِّ الاُمِّیِّ و آلِهِ)

پس زیرا این عمل را به جا آورد از جای خود برنمی خیزد تا خداوند وی را از آتش جهنم ازاد فرماید و نمازش را می آمرزد و می نویسد حق تعالی از براي او به هر حرفی که بیرون آمده از دهان او( یعنی در این نماز شریف و اعمال) ثواب یک حج و یک عمره و بنا ميکند از براي او به عدد هر حرفی یک شهري در بهشت و عطا می فرماید به او ثواب هر کسی را که نماز کرده باشد در مسجدهای جامع شهرها با پیغمبران و تمام حاجات شرعی برآورده میشود.

نماز حاجت در روز جمعه

ديگر نماز حضرت رسول در روز جمعه:
علامه مجلسی در مورد این نماز فرمودند: این نماز از نمازهای معروف است و سنی و تشیع آن را در کتاب های خود روایت نموده اند و برخی این نماز را از نماز های روز جمعه دانسته اند، ولی از روایت این نکته به دست نمی آید و ظاهراً در روز های ديگر هم ميشود این نماز را خواند.

نماز حضرت رسول( ص) ۲ رکعت است.

در هر یک از رکعت ها پس از سوره حمد ۱۵ مرتبه سوره قدر خوانده ميشود.

همچنين در رکوع، قیام بعد از رکوع، سجده اول، پس از سجده اول، سجده دوم و بعد از سجده دوم هم هر کدام ۱۵ بار سوره قدر خوانده ميشود ( یعنی در هر رکعت باید ۱۰۵ بار سوره قدر را خوانده شود).

سپس به تشهد رفته و سلام نماز داده ميشود . بعد از نماز این دعا خوانده ميشود:
لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ رَبُّنَا وَ رَبُّ آبَائِنَا الْأَوَّلِینَ
شایسته پرستشی جز خدا نیست، پروردگار ما و پروردگار پدران نخستین ما

لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ إِلَهاً وَاحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ
شایسته پرستشی جز خدا نیست، پرستیده یکتا و ما تنها به دستور او هستیم

لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ لا نَعْبُدُ إِلّا إِیاهُ
برتر پرستشی جز خدا نیست، جز او را نمی پرستیم

مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ
دینمان را براي وی خالص می کنیم، گرچه مشرکان را خوش نیاید

لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ.
معبودی جز خدا نیست، یکتا، یگانه و بی همتاست

أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ
به وعده خود وفا کرد و بنده خود را یاري کرد

وَ أَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الْأَحْزَابَ وَحْدَهُ
و سپاهش را نیرومند ساخت و تنها همه دشمنان را گریزاند و تارومار ساخت

فَلَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ
پس فرمان‌روايي و ستایش تنها شایسته اوست

وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَی ءٍ قَدِیرٌ
و او بر هر چیز تواناست، خدایا تویی

اللَّهُمَّ أَنْتَ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ فِیهِنَّ
نور اسمان ها و زمین و هر که در آن هاست

فَلَکَ الْحَمْدُ[ وَ لِلَّهِ الْمُلْکُ وَ الْحَمْدُ]

پس ستایش تنها براي توست

وَ أَنْتَ قَیامُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ فِیهِنَّ
و تویی برپادارنده اسمان ها و زمین و هرکه در آن هاست

فَلَکَ الْحَمْدُ
پس ستایش تنها تو را سزاست.

وَ أَنْتَ الْحَقُّ وَ وَعْدُکَ الْحَقُّ[ حَقٌ] وَ قَوْلُکَ حَقٌّ وَ إِنْجَازُک حَقٌّ
و تو حقی و وعده ات حق و گفتارت حق و عملت حق

وَ الْجَنَّةُ حَقٌّ وَ النَّارُ حَقٌّ[ وَ أَنْتَ الْحَقُ]

و بهشتت حق و دوزخت حق است( و تو حقی)

اللَّهُمَّ لَکَ أَسْلَمْتُ وَ بِکَ آمَنْتُ وَ عَلَیکَ تَوَکَّلْتُ
بار خدایا تنها به فرمان تو و به تو ایمان آوردم و بر تو توکل کردم

وَ بِکَ خَاصَمْتُ وَ إِلَیکَ حَاکَمْتُ
و بخاطر تو( با بدان) دشمنی کردم و تنها بسوی تو دادخواهي نمودم

یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ
پروردگارا پروردگارا پروردگارا!

اغْفِرْ لِی مَا قَدَّمْتُ وَ أَخَّرْتُ
ببخش[ تمامی] گناهانی را که قبل از این مرتکب شده ام و بعد از این مرتکب می شوم

وَ أَسْرَرْتُ وَ أَعْلَنْتُ
و آنچه مخفی و اشکار انجام داده ام

أَنْتَ إِلَهِی لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ
خدای من! شایسته پرستشی جز تو نیست

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
درود فرست بر محمد و خاندان محمد

وَ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ تُبْ عَلَی
و مرا بیامرز و به من مهر ورز و توبه ام را بپذیر

إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ.
همانا تنها تویی بسیار توبه پذیرِ مهربان.

گردآوری: بخش مذهبی بیتوته