بازدید از موزه زمان تهران دنیای ساعت های قدیمی+عکس آشنایی با موزه زمان

شهر تهران درکنار تمام امکانات و هتل های متفاوت و به روز، سرشار از محله های قدیمی است که بخشی از تاریخ این سرزمین را در خود دارند. محله ها، باغ ها و خانه هایی که گذر زمان را در حافظه خود ثبت کرده اند و هر کدام نماد دوره ای از تاریخ ایران و بخصوص شهر تهران می باشند.

در میان کاخ ها و موزه های شهر تهران موزه زمان یکی از زیباترین و بهترین کاخ هایی است که می توانید اوقات فراغت خود را در آن بگذرانید. 

اگر موزه‌ زمان را فقط به عنوان یک موزه در نظر بگیرید در حقش کم لطفی کرده‌اید. موزه‌ی زمان هم فال است و هم تماشا. هم اولین موزه‌ی ساعت ایران است و هم ساختمانی قدیمی و زیبا. تازه فضای باصفا باغ و کافه‌ ریبار را هم باید در نظر بگیرید.

این موزه حدود ۱۶ سال پیش به عنوان اولین موزه ساعت ایران در خیابان زعفرانیه تهران تاسیس شد.

پیدا کردن گوشه دنجی در شلوغی تهران کمی سخت به‌ نظر می‌رسد اما در عمارتی اشرافی که به رنگ رویایی آبی درآمده و درختان اطراف آن‌را فرا گرفته‌اند، آرامشی نهان است که شما را برای لحظاتی از همه چیز جدا می‌کند.

موزه زمان تهران همان نقطه‌ای است که شما را با ساعت‌ها پیوند می‌دهد و تاریخ سنجش زمان را برایتان مرور می‌کند. این ساختمان نخستین موزه‌ ساعت ایران است که در آن به زمان و متعلقات آن پرداخته می‌شود و تاریخ آن را زنده نگه‌داشته است. در این مجموعه می‌توانید انواع ساعت‌ها، سیر تحول و پیشرفت آن‌ها و سایر جزئیات مربوط به آن‌را ببینید و به زمان نگاهی نو داشته باشید. موزه زمان در سال ۱۳۸۲ به ثبت ملی رسید. 

موزه زمان با نام‌های خانه  خداداد، موزه ساعت و تماشاگه زمان نیز شناخته می‌شود

موزه زمان که با نام‌های خانه حسین خداداد، موزه ساعت و تماشاگه زمان نیز شناخته می‌شود، یکی از خانه‌های تاریخی متعلق به دوران قاجار و جاهای دیدنی تهران است. این خانه موزه محل نگهداری اشیای مرتبط با زمان و زمان‌گیری است.

از جمله این اشیا می‌توان به ساعت‌هایی از افراد مشهور ایران مثل پروفسور محمود حسابی، ساعت‌های تاریخی و قدیمی مانند ساعت آفتابی ناصرالدین‌ شاه، ساعت‌های لوکس و دکوری قدیمی و ساعت های قدیمی خارجی از کشورهای فرانسه، سوییس، انگلیس و آلمان  وهمچنین اسناد و مدارک مرتبط با موضوع زمان اشاره کرد. 

ساختمان موزه که از دو طبقه تشکیل شده، سیر تکامل انواع ساعت‌های مکانیکی متعلق به سده‌های هفدهم تا بیستم میلادی در معرض نمایش قرار گرفته‌است، ساعت‌هایی نظیر ساعت شاهینی، آونگی، رومیزی، دیواری در این بخش قرار دارند.

قدمت برخی از این ساعت‌ها به قرن ۱۸ و دوران لوئی چهاردهم می‌رسد. بعضی ساعت‌ها هم مربوط به قرن نوزدهم و بیستم هستند.

در طبقه دوم موزه ساعت‌های جیبی معمولی و ساعت‌های جیبی سفارشی متعلق به شخصیتهای تاریخی و سیاسی، ساعت‌های ویژه‌ای چون ساعت کارت زنی، شیفت نگهبانی، ساعت کشتی و همچنین ساعت‌های مچی در انواع دستبندی و دو زمانه به چشم می‌خورد. در بخش تقویم‌ها نیز گاهنامه‌های ایرانی، به علاقه‌مندان ارائه شده‌است.

در طبقه‌ی دوم می‌توانید از نزدیک اسطرلاب‌های قدیمی ایرانی را هم ببینید. اسطرلاب‌‌های زیبا و اسرارآمیزی که در گذشته برای جادو و طالع‌بینی و نجوم کاربرد داشتند.

در محوطهٔ این تماشاگه ساعت‌های نخستین مانند ساعت آفتابی، ساعت شنی، ساعت آبی و ساعت سوختی قرار گرفته‌اند. در درون عمارت نیز ساعت‌های مکانیکی دیواری، رومیزی، جیبی و مچی قرار گرفته‌اند. همچنین بخشی از عمارت به اسنادی دربارهٔ گاهشماری جلالی و پیشینه آن در ایران اختصاص یافته ‌است.

بنای ابتدایی موزه زمان ، ملکی اشرافی و وابسته به دربار قاجار بود

ساختمان موزه زمان در واقع ملکی شخصی بود که پس از انقلاب به تصرف بنیاد مستضعفان درآمد و در نهایت به موزه‌ زمان تبدیل شد. بنای ابتدایی موزه زمان ، ملکی اشرافی و وابسته به دربار قاجار بود.

زمانی این باغ بخشی از اراضی باغ فردوس محسوب می‌شد و در اختیار معیرالممالک – داماد ناصرالدین شاه- قرار داشت. پس از مرگ او، پسرش دوستعلی خان معیر الممالک صاحب باغ شد و از آنجا که علاقه‌ای‌ به عمارت نداشت درختانش را یکی یکی قطع کرد تا به عنوان هیزم استفاده شوند.

در سال ۱۳۰۴ خورشیدی فردی به نام عبدالله خان منصور، ملک را از دوستعلی خان خرید و این باغ تا سال ۱۳۴۶ در اختیار وراث وی بود.

حسین خداداد یکی از کارآفرینان برجسته ایرانی، تاجر و صنعتگر سرشناس تهران بوده است که در همین سال‌ها ملک را خرید؛ خداداد از راه واردات باسکول صنعتی و کارخانجات ریسندگی ثروتمند شده بود ولی علاقه زیادی به هنر داشت. به همین خاطر تصمیم گرفت که این باغ را بازسازی کند. در آن زمان ساختمان داخل باغ عمارتی یک طبقه و از خشت و گل بود و اسکلتی چوبی داشت.

تماشاگه زمان تهران، در تاریخ ۲ ام بهمن ماه سال 1382 ،  با شماره ثبت ۱۰۸۶۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. ساختمان موزه زمان تهران دارای قدمتی ۸۰ ساله است. این ساختمان دارای 700 متر زیر بنای مفید، و در یک محوطه سر سبز 5000 متری قرار دارد.

ساختمان موزه زمان تهران دارای قدمتی ۸۰ ساله است

در حدود سال های ۱۳۴۷-۱۳۴۶ حسین خداداد این باغ خزان زده را خریداری نمود که در آن زمان عمارت داخل باغ دارای اسکلتی چوبی و نمای خشت و گلی بود و به همین جهت حسین خداداد برای بازسازی و سرپا کردن این باغ زحمت زیادی کشید، ایشان با مقاوم سازی و ایجاد تغییرات چشم گیر و اساسی در این ساختمان، دستور داد تا به جای اسکلت چوبی –که قسمت های زیادی از این اسکلت در طی سال ها، زیر باران و آفتاب و هجوم موریانه ها فرسوده شده بود- از اسکلت آهنی برای ساخت این ساختمان استفاده شود.

اسکلت آهنی اگرچه جلوه ی قدیمی و خاطره انگیز ایام دیرین را زنده نمی کرد اما در برابر حوادث طبیعی مقاوم و محکم بود، همچنین پوششی زیبا از تلفیق معماری فرنگی و ایرانی را به تن کرد.

زمانی که کار بازسازی بنا آغاز شد، حسین خداداد از برجسته ترین معماران و هنرمندان آن زمان تهران دعوت کرد. استاد کاشی به عنوان معمار و همچنین طراح برجسته معماری حاج عبدالکریم نوید تهران به عنوان گچ بر ساختمان برگزیده شدند. حسین خداداد به دلیل علاقه شخصی به هنر والای گچ بری، برجسته ترین اساتید این حوزه را در اجرای تزئینات این ساختمان به کار می گیرد.

انجام تزئینات گچ بری خانه حسین خداداد (موزه زمان فعلی ) حدود 12 سال طول می کشد که در نهایت در سال 1356 موزه زمان، به شکل فعلی همانند یک اثر هنری به تمام معنا به اتمام می رسد. قدمت ساختمان فعلی موزه زمان حدود 80 سال می باشد که معماری این ساختمان ترکیبی از فرم و سبک های اروپایی و ایرانی می باشد. ساختمان حال حاضر، از سال 1378 به طور رسمی به عنوان نخستین موزه زمان در ایران آغاز به کار نموده است.

در موزه زمان اتاقی به نام اتاق اصفهانی‌ها وجود دارد

در موزه زمان اتاقی به نام اتاق اصفهانی‌ها وجود دارد. گچبری این اتاق با تقلید از اتاق موسیقی عالی قاپو، توسط سه هنرمند اصفهانی انجام شده است.سقف اتاق اصفهانی ها 99% از مس و 1% از طلا ساخته شده است و طراحی و اجرای روی دیوار ها از هنر تنگ بری استفاده شده است. همچنین طرح شیشه های آن به دلیل جلوگیری از ورود حشرات به داخل طراحی شده است.

 کافه ریبار در محوطه‌ی موزه زمان قرار دارد. این کافه در منطقه‌ی زعفرانیه خیلی طرفدار دارد و ممکن است مجبور باشید از قبل میز رزرو کنید.

صبحانه‌های کافه ریبار مشهور است. در کل تهران کمتر جایی پیدا می‌کنید که صبحانه‌ی منو باز به کیفیت ریبار داشته باشد. برای هر وعده هم دو ساعت تایم استفاده از بوفه دارید. اگر جمعه صبح در ریبار میز رزرو کنید، هم می‌توانید یک دل سیر صبحانه بخورید هم از فضای باغ‌موزه لذت ببرید.

موزه زمان در منطقه زعفرانیه تهران قرار گرفته است

هزینه بازدید از موزه زمان برای گردشگران داخلی مبلغ بسیار کمی در نظر گرفته شده است و حتی این مبلغ برای دانش آموزان نیم بها حساب می شود. کسانی هم که فقط قصد بازدید از محوطه موزه را داشته باشند می توانند بدون پرداخت ورودی به گشت و گذار در محوطه بپردازند.

با اینکه تماشای ساعت های متنوع و قدیمی زمان زیادی نمی برد ولی ممکن است از گشتن در محوطه و تماشای گچ بری های عمارت و یا عکاسی از آن ها سیر نشوید که در این صورت با اختصاص حدود ۲ ساعت می توانید کل موزه زمان را بگردید.

موزه تماشاگه زمان در منطقه زعفرانیه تهران قرار گرفته است. به همین خاطر خیلی راحت می‌توانید جوری برنامه‌ریزی کنید که در یک روز هم از موزه زمان بازدید کنید و هم به باغ فردوس و موزه سینما هم سر بزنید. امامزاده صالح و موزه دکتر حسابی و باغ موزه هنر ایرانی و بازار سنتی تجریش و بازار قائم همگی در همین حوالی اند.

روزهای بازدید موزه زمان : تمامی روزهای هفته به جز ایام سوگواری.

ساعت کاری موزه زمان : صبح ها ۰۹:۳۰ تا ۱۳ و عصرها ۱۴:۰۰ تا ۲۱:۳۰ (جمعه ها ۱۰:۰۰ صبح تا ۱۶:۰۰ عصر)

تهران - تهران خیابان ولی عصر، نرسیده به میدان تجریش ، خیابان زعفرانیه(سرلشگر فلاحی)، چهارراه پرزین بغدادی، پلاک ۱۲

گردآوری: بخش گردشگری بیتوته