رژیم غذایی بیماری هاشیموتوبیماری هاشیموتو چیست؟علائم تیروئیدیت هاشیموتونکات مهم در رژیم غذایی بیماری هاشیموتو بهترین رژیم های غذایی برای بیماری هاشیموتولیست مواد غذایی مناسب برای بیماران هاشیموتولیست مواد غذایی نامناسب برای بیماران هاشیموتوبهترین مکمل ها برای بیماری هاشیموتو

بیماری هاشیموتو، همچنین به عنوان تیروئیدیت هاشیموتو شناخته می شود، یک اختلال خود ایمنی است که غده تیروئید را تحت تاثیر قرار می دهد. در این شرایط، سیستم ایمنی به غده تیروئید حمله می کند و منجر به التهاب و آسیب می شود. بیماری هاشیموتو شایع ترین علت کم کاری تیروئید است که در آن غده تیروئید به اندازه کافی هورمون تولید نمی کند.

گواتر (بزرگ شدن غده تیروئید) یکی از اولین علائمی است که پیشرفت بیماری هاشیموتو را نشان می دهد. در اینجا چند علامت دیگر از این وضعیت وجود دارد:

- چاقی

- خستگی و دردهای عضلانی

- حالت تهوع

- ریزش مو

- قاعدگی نامنظم

- کهیر مزمن

- کوچک شدن غده تیروئید 

- خشکی پوست

- ضربان قلب آهسته

بیماری هاشیموتو نیز با کاهش باروری و سقط جنین همراه است. رژیم غذایی نقش مهمی در حفظ عملکرد سیستم ایمنی دارد. بنابراین، اهمیت رژیم غذایی در یک بیماری خودایمنی مانند هاشیموتو را نباید در برنامه ریزی یک درمان جامع نادیده گرفت.

رژیم غذایی برای کنترل بیماری هاشیموتو

در حالی که هیچ رژیم غذایی خاصی وجود ندارد که بتواند بیماری هاشیموتو یا کم کاری تیروئید را درمان کند، ایجاد برخی تغییرات رژیم غذایی ممکن است به مدیریت علائم، ارتقای سلامت کلی و حمایت از سیستم ایمنی کمک کند. در زیر برخی از توصیه های غذایی برای افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو آورده شده است.

• تمرکز بر غذاهای مغذی: داشتن یک رژیم غذایی غنی از غذاهای کامل و غنی از مواد مغذی می تواند به حمایت از سیستم ایمنی و کاهش التهاب کمک کند. بر خوردن انواع میوه ها و سبزیجات رنگارنگ و همچنین غلات کامل، منابع پروتئین بدون چربی و چربی های سالم تمرکز کنید. ترکیب غذاهایی که دارای آنتی اکسیدان بالایی هستند، مانند انواع توت ها، سبزیجات برگ دار و آجیل نیز می تواند مفید باشد.

• غذاهای فرآوری شده را محدود کنید: غذاهای فرآوری شده اغلب سرشار از قندهای تصفیه شده، چربی های ناسالم و مواد افزودنی هستند که می تواند به التهاب کمک کند و علائم هاشیموتو را بدتر کند. سعی کنید مصرف غذاهای فرآوری شده را محدود کنید و در عوض غذاهای کامل و کم فرآوری شده را انتخاب کنید.

• یک رژیم غذایی بدون گلوتن را در نظر بگیرید: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو ممکن است خطر ابتلا به عدم تحمل گلوتن یا بیماری سلیاک را افزایش یابد. برخی از مطالعات نشان داده اند که رژیم غذایی بدون گلوتن ممکن است به بهبود عملکرد تیروئید و کاهش فعالیت خود ایمنی در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کند. اگر مشکوک به عدم تحمل گلوتن هستید، با پزشک خود در مورد انجام آزمایش صحبت کنید.

• از غذاهای گواتروژن پرهیز کنید: گواتروژن ها ترکیباتی هستند که در برخی غذاها یافت می شوند و می توانند در عملکرد تیروئید اختلال ایجاد کنند. در حالی که پخت و پز می تواند به کاهش اثرات گواتروژنیک این غذاها کمک کند، اما بهتر است که مصرف آنها را محدود کنید. برخی از غذاهای رایج گواتروژن عبارتند از سبزیجات چلیپایی (مانند کلم بروکلی، گل کلم و کلم بروکسل)، محصولات سویا و برخی میوه ها (مانند هلو و توت فرنگی).

• مراقب مصرف ید باشید : ید یک ماده مغذی ضروری برای عملکرد تیروئید است، اما مصرف بیش از حد آن نیز می تواند مضر باشد. برخی از مطالعات نشان داده اند که افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو ممکن است به ید حساس تر باشند و مصرف بیش از حد ممکن است علائم را تشدید کند. با پزشک خود در مورد اینکه آیا نیاز به مکمل ید دارید یا خیر صحبت کنید و از مصرف بیش از حد غذاهای غنی از ید خودداری کنید.

برنامه رژیم غذایی بیماری هاشیموتو

AIP یک برنامه غذایی دو مرحله ای است که شبیه رژیم پارینه سنگی است. در ابتدا گروه های غذایی را که ممکن است به عنوان آنتی ژن در بدن عمل کنند، باعث عدم تعادل در میکرو فلور روده یا تحریک پاسخ التهابی شوند، حذف می کند و آنها را با غذاهای مغذی که از سیستم ایمنی حمایت می کنند، جایگزین می کند. بعداً گروه های حذف شده به تدریج به رژیم غذایی معرفی می شوند تا عوامل محرک احتمالی شناسایی شوند.

AIP توصیه شده ترین برنامه غذایی برای بیماری هاشیموتو است. داده های بالینی نشان می دهد که اصلاحات تغذیه ای می تواند پاسخ های ایمنی بدن را بهبود بخشد. رژیم AIP شامل غذاهای تخمیر شده، سالادهای تازه آماده، آبگوشت استخوان و غذاهای غنی از آنتی اکسیدان است و از غذاهایی که باعث التهاب می شوند جلوگیری می کند. این تغییرات در رژیم غذایی روزانه یک رویکرد عالی برای کاهش عملکرد تیروئید مرتبط با استرس اکسیداتیو است.

این برنامه غذایی برای مبارزه با شرایط التهابی مزمن در بدن طراحی شده است. مصرف میوه ها و سبزیجات مختلف، پروتئین های بدون چربی، اسیدهای چرب امگا 3، فیبر، گیاهان و ادویه ها را تشویق می کند. رژیم مدیترانه ای  و رژیم DASH نمونه هایی از رژیم های ضد التهابی هستند.

یک رژیم غذایی ضد التهابی به تنظیم اختلالات میکروبی روده کمک می کند، التهاب را کاهش می دهد و ممکن است به بیماری هاشیموتو موجود کمک کند. تحقیقات نشان می دهد که تغییرات در میکروبیوم روده می تواند باعث التهاب شود و بر تولید هورمون تیروئید در بدن تأثیر بگذارد.

این یک برنامه غذایی است که رژیم غذایی مصرف شده توسط انسان های اولیه دوران پارینه سنگی مانند میوه ها، سبزیجات، گوشت ها، ماهی، آجیل و دانه ها را تقلید می کند و غذاهای فرآوری شده را حذف می کند.

حذف غذاهای مدرن که سرشار از کربوهیدرات هستند و گنجاندن غذاهای اجدادی در رژیم پالئو، درشت مغذی‌های ضروری مختلف را برای بدن فراهم می‌کند که عملکرد تیروئید را بهبود می‌بخشد. طبق مطالعه ای که بر روی بیماران مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو متعلق به گروه سنی 18 سال و بالاتر انجام شد، رژیم پالئو با موفقیت آنتی بادی های تیروئید را کاهش داد.

یک برنامه غذایی که غذاهای تهیه شده از گندم، چاودار، جو و جو که حاوی پروتئینی به نام گلوتن هستند را حذف می کند. این رژیم ممکن است به کاهش آنتی بادی های تیروئید که باعث التهاب و آسیب بافتی می شود کمک کند. طبق مطالعه ای که بر روی 34 زن مبتلا به بیماری هاشیموتو انجام شد، مصرف رژیم غذایی بدون گلوتن به مدت 6 ماه کاهش آنتی بادی های تیروئید و افزایش سطح ویتامین D را نشان داد.

پیروی از یک رژیم غذایی بدون گلوتن می تواند به یک مورد از بیماری هاشیموتو کمک کند و خطر ابتلا به بیماری سلیاک را کاهش دهد.

مواد غذایی مناسب برای بیماران هاشیموتو

در زیر لیستی از غذاهایی که برای افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو توصیه می شود آورده شده است:

- میوه ها: انواع توت ها، مرکبات، سیب، گلابی، انبه، پاپایا

- سبزیجات: سبزیجات برگ دار، سبزیجات چلیپایی (پخته)، گوجه فرنگی، فلفل، هویج، سیب زمینی شیرین

- غلات کامل: کینوا، جو، برنج قهوه ای، گندم سیاه

- پروتئین بدون چربی: مرغ، بوقلمون، ماهی، توفو، تمپه، حبوبات

- چربی های سالم: آووکادو، آجیل، دانه ها، روغن زیتون، روغن نارگیل

- جایگزین های لبنی : شیر بادام، شیر نارگیل، شیر شاهدانه ، شیر سویا (در حد اعتدال)

در زیر لیستی از غذاهایی است که باید برای افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو محدود یا اجتناب شود:

- غذاهای فرآوری شده: چیپس، آب نبات، فست فود، غذاهای منجمد

- قندهای تصفیه شده: نوشابه، آب نبات

- چربی های ناسالم: غذاهای سرخ شده، گوشت های فرآوری شده، لبنیات پرچرب

- غذاهای گواتروژن: سبزیجات چلیپایی خام، محصولات سویا، ارزن، کاساوا

- ید بیش از حد: جلبک دریایی، نمک یددار، ماهی، لبنیات

مکمل های بیماری هاشیموتو

مکمل های زیر ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو مفید باشد:

سلنیوم : سلنیوم یک ماده معدنی است که در عملکرد تیروئید و سلامت سیستم ایمنی نقش دارد. مطالعات نشان داده اند که مکمل سلنیوم ممکن است به کاهش التهاب و بهبود عملکرد تیروئید در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کند.

ویتامین D : ویتامین D برای سلامت سیستم ایمنی و سلامت استخوان مهم است. سطوح پایین ویتامین D با بیماری های خودایمنی مانند بیماری هاشیموتو مرتبط است.

اسیدهای چرب امگا 3: اسیدهای چرب امگا 3 ضد التهاب هستند و ممکن است به کاهش التهاب در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کنند. منابع اسیدهای چرب امگا 3 شامل ماهی های چرب، بذر کتان و دانه های چیا هستند.

پروبیوتیک ها: پروبیوتیک ها باکتری های مفیدی هستند که در روده زندگی می کنند و به سلامت سیستم ایمنی کمک می کنند. برخی از مطالعات نشان داده اند که مکمل پروبیوتیک ها ممکن است به کاهش التهاب و بهبود عملکرد تیروئید در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کند.

مهم است که قبل از شروع هر مکمل جدیدی با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید، زیرا برخی ممکن است با داروها تداخل داشته باشند یا عوارض جانبی داشته باشند. علاوه بر این، مکمل ها نباید به عنوان جایگزینی برای رژیم غذایی و سبک زندگی سالم استفاده شوند.

نتیجه

در حالی که رژیم غذایی خاصی وجود ندارد که بتواند بیماری هاشیموتو را درمان کند، ایجاد برخی تغییرات رژیم غذایی ممکن است به مدیریت علائم، ارتقای سلامت کلی و حمایت از سیستم ایمنی کمک کند. خوردن یک رژیم غذایی غنی از غذاهای کامل و غنی از مواد مغذی، محدود کردن غذاهای فرآوری شده و توجه به غذاهای گواتروژن و مصرف ید می تواند مفید باشد. علاوه بر این، مکمل با برخی از مواد مغذی ممکن است برای برخی افراد مناسب باشد. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید تا یک برنامه فردی ایجاد کنید که نیازهای منحصر به فرد شما را برآورده کند.

گردآوری:بخش سلامت بیتوته