سارم و بدنسازی: خطرات پنهان در عضله سازی سریعسارم ها چیست؟ آیا سارم ها ایمن هستند؟ آیا سارم ها قانونی هستند؟مزایای سارم SARMsعوارض جانبی سارم SARMsچگونه سارم بگیریم؟زیر زبانیسوالات متداول درباره ی سارم در بدنسازیحرف آخر مقاله درباره ی سارم در بدنسازی

سارم در بدنسازی: معجزه یا فاجعه؟

 

یک رژیم غذایی مغذی و ورزش معمولی سنگ بنای یک سبک زندگی سالم است. آنها اصول مهمی هستند که باید در تمام مراحل زندگی تلاش کنید و دنبال کنید. اما برای افرادی که علاقه خاصی به ورزش دارند، یک هدف ممکن است به حداکثر رساندن تأثیر تمرین خود باشد.

 

در برخی موارد، افراد به دنبال افزایش حجم عضلانی به باشگاه می روند. برای این علاقه مندان به تناسب اندام معمول است که ای رسیدن به این هدف به رژیم غذایی پر پروتئین و مکمل های تمرینی خاص تکیه کنند .

 

یک گروه خاص از محصولات اخیراً محبوبیت آنلاین به دست آورده است و آنها به عنوان تعدیل کننده گیرنده آندروژن انتخابی (SARMs) شناخته می شوند. سارم ها به دلیل مزایای بالقوه تمرینی مورد توجه قرار گرفته اند، اما آنها همچنین با خطرات جدی سلامتی مرتبط هستند. FDA حتی هشدارهای رسمی در مورد آنها صادر کرده است. با در نظر گرفتن این عوامل، ارزش این را دارد که سوال کنید آیا SARM ها اصلاً باید بخشی از برنامه تناسب اندام شما باشند یا خیر.  

 

سارم ( مدولاتورهای انتخابی گیرنده آندروژن ) نسل جدیدی از ترکیبات آنابولیک هستند که با این هدف سنتز شده اند که دارویی برتر نسبت به تستوسترون اگزوژن (استروئیدهای آنابولیک) باشند.

 

هدف اصلی دانشمندان هنگام فرموله کردن سارم ها دستیابی به میل پیوندی بالا با گیرنده آندروژن با انتخاب بافت بود، بنابراین اثرات عضله‌سازی استروئیدهای آنابولیک را تقلید می‌کردند، اما بدون همان درجه از عوارض جانبی.

 

سارم ها در حال حاضر به عنوان یک درمان بالقوه برای کاشکسی (تضعیف عضلات)، پوکی استخوان، سرطان، اختلال عملکرد جنسی، بیماری آلزایمر و مولتیپل اسکلروزیس در حال مطالعه هستند.

 

چندین استروئید آنابولیک-آندروژنیک (AAS) نشان داده شده است که در درمان شرایط بهداشتی فوق با سطح ایمنی قابل قبولی موثر هستند، به ویژه: تستوسترون ، آناوار و دکا دورابولین . این سه ترکیب امروزه در پزشکی مورد تایید FDA هستند و برای میلیون ها نفر در سراسر جهان تجویز می شوند.

 

با این حال، استروئیدهای آنابولیک داروی کاملی نیستند، زیرا پتانسیل ایجاد نوسانات کلسترول، بزرگ شدن خوش خیم پروستات، اریتروسیتوز (بیش از حد گلبول های قرمز خون) ، ژنیکوماستی، تستوسترون پایین، ویریلیزاسیون و ادم پا را در بیماران دارند.

 

هدف سارم ها مهار عوارض جانبی آندروژنیک، استروژنیک و قلبی عروقی مرتبط با استروئیدهای آنابولیک از طریق مکانیسم انتخاب بافت است . با این حال، فعال سازی رونویسی انتخاب بافت سارم ها هنوز به طور کامل درک نشده است. بنابراین، در عمل، هنوز شاهد هستیم که سارم ها باعث ایجاد برخی عوارض جانبی ناخوشایند مانند استروئیدهای آنابولیک می شوند. تا زمانی که آزمایش‌های انسانی بیشتر انجام نشود، سارم ها فقط به عنوان «مواد شیمیایی تحقیقاتی» مورد استفاده قرار می‌گیرند.

 

سارم ها به دلیل اینکه به عنوان نسخه ایمن از استروئیدها تلقی می شوند، در بین جامعه بدنسازی بسیار محبوب هستند . با این حال، این فرضیه هنوز تایید نشده است و بر اساس تحقیقات موجود و شواهد حکایتی ما (ارائه شده در این مقاله) تا حدودی مشکوک است.

 

تولید سارم ها به دهه 1940 برمی گردد، با این مواد شیمیایی اولیه مشتقات تستوسترون، معروف به سارم های استروئیدی.

 

به سرعت به اواخر دهه 1990 می رسد و سارم های غیر استروئیدی وارد صحنه می شوند (که امروز بدنسازان به آن اشاره می کنند). با توجه به اکتشافات اخیر این ترکیبات، اثرات آنها تا حد زیادی ناشناخته و در نتیجه در دست بررسی است.

 

از آنجایی که ایمنی سارم ها هنوز به طور کامل شناخته نشده است، آنها برای استفاده انسانی مورد تایید FDA نیستند . در سال 2017، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) سارم ها را به عنوان " بالقوه خطرناک" نامگذاری کرد و به مردم در مورد استفاده از آنها هشدار داد.

 

FDA همچنین شواهدی مبنی بر ایجاد مشکلات کبدی و قلبی عروقی در کاربران ناشی از استفاده کوتاه مدت از سارم ها را پیشنهاد کرد. آنها همچنین اظهار داشتند که عوارض جانبی طولانی مدت سارم ها ناشناخته باقی مانده است.

 

یک بررسی محدود نشان داده است که تنها 52 درصد از محصولات سارم که در اینترنت فروخته می‌شوند در واقع حاوی سارم ذکر شده در برچسب هستند.

 

همچنین مشخص شد که 39 درصد محصولات سارم حاوی ماده تایید نشده دیگری هستند که نگرانی های ایمنی را افزایش می دهد .

 

دکتر توماس اوکانر بر اساس شواهد حکایتی 10 ساله و تجزیه و تحلیل آزمایشگاه های 2000 بیمار (که SARM مصرف کرده اند) فرضیه SARM ها را خطرناک تر از استروئیدها کرده است.

سارم ها در حال حاضر برای خرید و فروش به عنوان " مواد شیمیایی تحقیقاتی " قانونی هستند . به همین دلیل است که آنها معمولاً به شکل مایع به فروش می رسند، یعنی به عنوان روشی مناسب برای تجویز جوندگان.

 

با این حال، از آنجایی که بدنسازان به طور فزاینده ای از اثرات بالقوه آنابولیک خود آگاه می شوند، شرکت ها شروع به فروش سارم ها به شکل کپسول (یک روش تجویز مطلوب برای انسان) کرده اند.

 

هنگامی که تولیدکنندگان به دلیل عدم تایید FDA، سارم ها را به عنوان " مکمل های غذایی " برای انسان ها برچسب گذاری می کنند، ممکن است عوارض قانون ایجاد شود . شرکت های مکمل نیز از توصیف مزایای خود منع شده اند، که هنوز از نظر پزشکی به نتیجه نرسیده است.

 

 

اندازه و قدرت عضلانی

قبلاً مشهود است که سارم ها می توانند هیپرتروفی (اندازه) و قدرت عضلانی را تحریک کنند. 

 

با این حال، آزمایش‌های اولیه انسانی نشان می‌دهد که سارم ها ممکن است تنها بخشی از عضله را در مقایسه با استروئیدهای آنابولیک بسازند .

 

در این مطالعه، شرکت کنندگان درسارم ها 1-1.5 کیلوگرم توده بدون چربی در یک دوره 4-6 هفته ای به دست آوردند. در مقابل، افرادی که از تستوسترون انانتات استفاده می کردند، 5 تا 7 کیلوگرم وزن بدون چربی (در دوزهای 300 و 600 میلی گرم در هفته) اضافه کردند.

 

کاهش چربی

تحریک گیرنده آندروژن لیپولیز (از دست دادن چربی) را افزایش می دهد و کاربران را قادر می سازد تا مقادیر قابل توجهی از چربی زیر جلدی را بسوزانند. بنابراین، سارم ها نه تنها بافت عضلانی بدون چربی را اضافه می کنند، بلکه به طور همزمان تون عضلانی و تعریف را افزایش می دهند.

 

از نظر اجتماعی بیشتر پذیرفته شده است

ما متوجه شدیم که انگ اجتماعی کمتری به سارم ها متصل است، زیرا آنها نسبتاً ناشناخته هستند و نسبت به استروئیدهای آنابولیک تابو کمتری هستند، و این دومی (از قضا) به طور معمول در دهه 1960 برای بدنسازان تجویز می شد، قبل از اینکه عوارض جانبی آنها آشکارتر شود.

 

سارم ها که کمتر توسط مردم شیطان صفت می شوند، باعث شده است که از نظر محبوبیت از استروئیدها پیشی بگیرند.

 

هیچ تزریقی لازم نیست

SARM ها عمدتاً به صورت خوراکی به صورت مایع تجویز می شوند، بنابراین خطر سوزن های آلوده یا تکنیک تزریق نامناسب که ممکن است منجر به فلج شود را از بین می برند.

  مناسب برای خانم ها

ما دریافتیم که سارم ها معمولاً به دلیل سطوح ضعیف آندروژنیسیته از طریق انتخاب بافتی، اثرات ویریل سازی در زنان (در دوزهای کم تا متوسط) ایجاد نمی کنند . این باعث می شود آنها در مقایسه با بسیاری از استروئیدهای آنابولیک گزینه مناسب تری برای زنان باشند.

 

با این حال، از آنجایی که سارم ها در حال حاضر در مرحله " تحقیق " هستند، ممکن است برای زنان ایمن تر باشد که استروئیدهای دوستدار زنانه ای را انتخاب کنند که به طور کامل مورد تحقیق قرار گرفته اند، مانند anavar، primobolan یا deca durabolin، که شناخته شده برای مهار مردانگی هستند.

 

درمان بهتری برای پوکی استخوان؟

استروئیدهای آنابولیک باعث افزایش تراکم مواد معدنی استخوان (BMD) می شوند. کمبود BMD به طور قابل توجهی خطر شکستگی و ناتوانی را افزایش می دهد.

 

سارم ها نه تنها تراکم مواد معدنی استخوان را بهبود می بخشند، بلکه استحکام مکانیکی استخوان را نیز بهبود می بخشند و درمان بالقوه بهتری را برای کسانی که از پوکی استخوان رنج می برند، ارائه می دهند.

 

ژنیکوماستی و ریزش مو

سارم ها فعالیت آنزیم آروماتاز ​​و 5 آلفا ردوکتاز را مهار می کنند. بنابراین، هیچ تبدیل مستقیم به استروژن یا DHT رخ نمی دهد.

 

بنابراین، در تئوری، بدنسازان در سارم ها  بدون خطر ژنیکوماستی یا ریزش مو، افزایش عضلات بدون چربی را تجربه می کنند.

 

با این حال، در عمل، ما شاهد مواردی از ژنکوماستی و طاسی با الگوی مردانه از کاربران سارم هستیم.

 

دلیل بروز این عوارض جانبی این است که به طور معمول، سطح طبیعی تستوسترون فرد به گیرنده آندروژن (AR) متصل می شود. با این حال، سارم ها در این فرآیند دخالت می کنند و با تستوسترون طبیعی شما برای اتصال به AR رقابت می کنند.

 

سارم ها میل اتصال به طور قابل توجهی بالاتری نسبت به تستوسترون طبیعی دارند و بنابراین برنده این مسابقه خواهند بود، در نتیجه تستوسترون رایگان را برای تبدیل به استروژن و DHT به راحتی در دسترس می گذارند.

 

بنابراین، سارم ها به طور غیر مستقیم باعث افزایش سطح استروژن و DHT می شوند که مسئول این اثرات نامطلوب هستند.

 

آریمستان (Androsta-3,5-diene-7,17-dione) یک مهارکننده آروماتاز ​​خفیف است که بدنسازان ممکن است در طول چرخه سارم برای جلوگیری از ژنیکوماستی و سایر اثرات استروژنی از آن استفاده کنند.

 

سایر AI ها مانند آروماسین، لتروزول یا آناستروزول معمولاً در طول چرخه های استروئیدی استفاده می شوند . با این حال، ما متوجه می شویم که آنها برای سارم ها بسیار قوی هستند و باعث کمبود استروژن می شوند (برخلاف جلوگیری از سطوح بیش از حد).

 

سرکوب تستوسترون

نتایج آزمایش ما نشان می دهد که سارم ها FSH و LH را از طریق اتصال بیش از حد به گیرنده AR کاهش می دهند و باعث کاهش سطح تستوسترون طبیعی می شوند .

 

سطوح مختلف سرکوب اغلب به سارم مورد استفاده بستگی دارد و باعث می شود برخی از کاربران PCT (درمان پس از چرخه) را انجام دهند.

 

در تجربه ما، در اینجا آمده است که چگونه محبوب ترین سارم ها از سرکوب کننده ترین اول تا کم سرکوب کننده آخر رتبه بندی می شوند:

 

LGD-4033 (Ligandrol)

RAD 140 (تستولون)

S4 (آندارین)

MK-2866 (Ostarine)

 

به طور کلی، هرچه سارم قوی تر باشد، سرکوب کننده تر خواهد بود.

 

اگر خوانندگان ما از سارم استفاده می‌کنند، توصیه می‌کنیم برای ارزیابی میزان آسیب به محور HPT (هیپوتالاموس-هیپوفیز-بیضه) آزمایش خون توسط پزشک انجام شود و به تشخیص اینکه آیا PCT نیاز است یا خیر.

 

دوزهای بالای سارم های سرکوب کننده کمتر همچنان می تواند تولید تستوسترون درون زا را مهار کند. انباشتن SARMها در کنار هم ممکن است این اثر هیپوگنادال را تشدید کند.

 

از نظر PCT، سارم ها معمولاً به دلیل تجویز خوراکی نیمه عمر کوتاهی دارند. بنابراین، کاربران فقط باید چند روز قبل از اجرای PCT صبر کنند. این به شدت با استروئیدها متفاوت است، که ممکن است چند هفته طول بکشد تا از بدن پاک شوند.

 

به طور معمول، ما Nolvadex یا Clomid را به عنوان PCT برای سارم ها اجرا می کنیم، که Nolvadex قوی تر از این دو سارم است.

 

افزایش فشار خون

در آزمایشات فاز I و فاز II، سارم ها باعث کاهش قابل توجه کلسترول HDL (نوع خوب) شده اند، بنابراین خطر ابتلا به فشار خون بالا را افزایش می دهند.

 

چنین فشار قلبی عروقی ممکن است به سارم هایی که به صورت خوراکی تحویل داده می شوند نسبت داده شود ، با استروئیدهای خوراکی به دلیل تأثیر منفی آنها بر چربی های خون بدنام است. علاوه بر این، فقدان آروماتیزاسیون نیز ممکن است مقصری برای سطوح مضر کلسترول باشد، با سطوح بالاتر استروژن که باعث افزایش HDL می شود.

 

کاربران سارم ممکن است برای مبارزه با کاهش HDL و جلوگیری از آسیب قلبی، تمرینات قلبی منظم را در طول دوره های خود، همراه با مکمل روغن ماهی ، ترکیب کنند.

 

سمیت کبد

ما افزایش خفیف تا شدید آنزیم های کبدی ALT و AST را در طول چرخه سارم ثبت کرده ایم که نشان دهنده فشار در کبد است . برای محافظت از این اندام در طول چرخه، شاهد بوده ایم که مکمل TUDCA این آنزیم ها را کاهش می دهد و التهاب و آسیب به کبد را کاهش می دهد.

 

بنابراین، ترکیب سارم با استروئیدهای خوراکی کبدی، مانند دیانابول ، آنادرول ، وینسترول و غیره توصیه نمی شود. 

 

دکتر توماس اوکانر، از تجربه خود در تجزیه و تحلیل آزمایشگاه های بیماران، معتقد است سارم ها ایمن نیستند . یک مرد تحت مراقبت او با مصرف کاردارین، آنزیم های کبدی و سطح کلسترول بدتر شد. او عوارض جانبی را به مصرف مگادوز آنوار (50 میلی گرم در روز) تشبیه کرد. جالب توجه است که بیمار هیچ اثر مثبت قابل توجهی بر روی ترکیب بدن از این سارم گزارش نکرده است.

 

تحقیقات بیشتر نشان داده است که دو مرد پس از استفاده از سارم ها دچار آسیب های کبدی سلولی-کلستاتیک می شوند . یک مرد 24 ساله که قبلاً سالم بود به مدت 9 هفته LGD-4033 (لیگاندرول) مصرف کرده بود. و یک مرد 49 ساله RAD140 (تستولون) را به مدت 4 هفته مصرف کرده بود که پس از آن به صورت پراکنده استفاده می شد.

 

احتمالا سرطان زا

در مطالعات طولانی مدت حیوانی، یک سارم محبوب، معروف به کاردارین (GW 50156)، باعث ایجاد تومورهای سرطانی شده است .

 

با این حال، در این مطالعه، موش‌ها کاردارین را در دوزهای بالا (3 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به مدت 2 سال به طور مداوم تجویز کردند که به معنای 2/3 طول عمر آنها است.

 

در مقابل، یک مطالعه کوتاه‌مدت بر روی انسان‌هایی که دوزهای پایین‌تری از کاردارین دریافت کردند، هیچ موردی از تشکیل تومور را پیدا نکرد. جالب توجه است، محققان مشاهده کردند که کاردارین دارای اثرات ضد التهابی بر روی سلول های سرطانی پانکراس است .

 

بنابراین، اثرات بلندمدت سارم ها در رابطه با سرطان و انسان ناشناخته است، اگرچه ممکن است سارم ها، حداقل در صورت سوء استفاده، منجر به سرطان شوند.

 

سارم ها را می توان به صورت خوراکی، زیر زبانی یا داخل عضلانی مصرف کرد.

 

خوراکی

SARM ها معمولاً به شکل مایع هستند. بنابراین، کاربران باید دوز صحیح را در دهان خود قرار دهند (اندازه گیری شده با قطره چکان یا سرنگ) و قورت دهند. سارم ها معمولاً بو و طعم قوی دارند و باعث می شود برخی از کاربران هنگام قورت دادن بینی خود را نیشگون بگیرند تا طعم آن از بین برود. نگهداری نعناع در نزدیکی هم ممکن است به حفظ نفس تازه بعد از مصرف کمک کند.

 

برخی از بدنسازان این مایع را در غذا، مانند یک تکه نان، قرار می دهند تا طعم آن را تضعیف کنند. با این حال، این روش ممکن است در دسترس بودن بیولوژیکی را تحت تاثیر قرار دهد و بنابراین برای نتایج بهینه توصیه نمی شود.

 

MK-677 به عنوان قوی ترین سارم شناخته شده است که می تواند ساعت ها پس از تجویز باقی بماند. برای مقابله با این احساس ناخوشایند، می توان به تزریق مایع در پشت گلو (با اجتناب از زبان) کمک کرد. 

 

از لاتین " sub lingua" به معنای "زیر زبان".

 

تجویز زیر زبانی اغلب به دلیل ورود سریعتر و مستقیم به جریان خون ترجیح داده می شود ( 7 ). این به دلیل تماس مایع با غشای مخاطی (واقع در زیر زبان) است که به نوبه خود به دلیل وجود مویرگ ها در زیر اپیتلیوم، ورود آسان به گردش خون وریدی را امکان پذیر می کند.

 

ما دریافتیم که این روش تجویز همچنین با اجتناب از متابولیسم پیش سیستمی، دسترسی بیولوژیکی را افزایش می‌دهد، بنابراین به طور بالقوه نتایج را افزایش می‌دهد .

 

کاربران ممکن است مایع را زیر زبان خود قرار دهند (با استفاده از قطره چکان چشمی یا سرنگ) و قبل از اقدام به قورت دادن، آن را به مدت 10 تا 15 ثانیه رها کنند.

 

عیب مدیریت زیر زبانی این است که کاربران به طور فزاینده ای برای جلوگیری از طعم بد آن مشکل پیدا می کنند. با این حال، این ممکن است مشکلی نباشد زیرا فرد تجربه بیشتری به دست می آورد.

 

به صورت عضلانی

سارم های تزریقی بسیار کمتر رایج هستند. با این حال، چند مزیت برای چنین تجویزی وجود دارد، از جمله: در دسترس بودن بیولوژیکی بالاتر در مقایسه با تحویل خوراکی، زیرا این ترکیب توسط کبد تجزیه نمی شود . بنابراین، نتایج بهتری ممکن است در همان دوز در مقایسه با استفاده خوراکی تجربه شود.

 

علاوه بر این،سارم های خوراکی مصرف شده بر کلسترول HDL تأثیر منفی می گذارند  که به عبور آنها از کبد نسبت داده می شود و به طور خاص لیپاز کبدی را تحریک می کند . بنابراین، سارم های تزریقی می توانند محافظت بهتری از مقادیر کلسترول ارائه دهند و فشار قلبی عروقی را کاهش دهند.

 

1. سارم ها چه هستند؟

سارم ها مواد شیمیایی مصنوعی هستند که اثرات آندروژن ها (هورمون های جنسی مردانه) را تقلید می کنند. تصور می شود که آنها قدرت عضلانی را افزایش می دهند و زمان ریکاوری عضلات را کاهش می دهند.

 

آیا SARM ها از ورزش منع شده اند؟

بله ، آژانس جهانی ضد دوپینگ (WADA) در سال 2008 سارم ها را به لیست ممنوعه خود اضافه کرد . WADA ورزشکاران را در سراسر جهان در رشته های مختلف ورزشی از جمله بازی های المپیک آزمایش می کند. 

 

چه جایگزین هایی برای سارم ها وجود دارد؟ 

گزینه های امن تر و موثرتری برای بهینه سازی تمرینات شما وجود دارد، مانند مکمل های قبل از تمرین، مکمل های اکسید نیتریک، مکمل های کراتین و پودرهای پروتئین.

 

آیا سارم ها باعث شکست تست دارو می شوند؟

آزمایشات عمومی مواد مخدر، به عنوان مثال، برای پلیس یا ارتش، برای SARM ها آزمایش نمی شود. با این حال، آنها می توانند از تست های خاصی استفاده کنند که SARM ها را شناسایی می کند. با این حال، این موارد نادر هستند و معمولاً فقط زمانی انجام می شوند که ظن قوی به بازی نادرست وجود داشته باشد.

 

 قبل از مصرف هر گونه مکملی چه کاری باید انجام دهم؟ 

همیشه قبل از شروع هر مکمل جدید، با یک متخصص تغذیه یا مربی تناسب اندام مشورت کنید تا از ایمنی و تناسب آن با شرایط بدنی خود اطمینان حاصل کنید.

 

ظهور اخیر سارم های غیر استروئیدی نوید بزرگی برای جوامع پزشکی و بدنسازی است.

با یک نتیجه موفقیت آمیز، افراد بیشتری بدون عوارض جانبی سمی از کاشکسی و پوکی استخوان بهبود می یابند. به همین ترتیب، تعداد کمتری از بدنسازان را شاهد افت سلامتی، بهبود کاهش آسیب و دور کردن افراد از مصرف استروئیدهای آنابولیک خواهیم بود. 

با این حال، تحقیقات اولیه همراه با شواهد حکایتی ما نشان می دهد که سارمها از استروئیدهای آنابولیک ایمن تر نیستند و ممکن است تنها کسری از اثرات مثبت (از نظر هیپرتروفی عضلانی) ایجاد کنند. بنابراین، در این زمان، نسبت ریسک به پاداش سارم ها را حتی کمتر از استروئیدها بهینه می‌دانیم.

 

 

 

گرد آوری:بخش ورزشی بیتوته