بازیکن اسبق پرسپولیس به خبرورزشی گفت: علی کریمی برای من یک الگو و اسطوره است...
بازیکن اسبق پرسپولیس به خبرورزشی گفت: علی کریمی برای من یک الگو و اسطوره است و اصلاً بابت شاگرد او شدن پشیمان نیستم. شاید بابت سپیدرود پشیمان باشم ولی رفتن پیش علی کریمی نه!
مهدی یکتا و امید یوسفیان، شنبه گذشته پیام صادقیان به همراه امیر ارسلان مرتاض مدیربرنامههایش و به دعوت امید یوسفیان عزیز به دفتر تحریریه خبرورزشی آمد. لابهلای مصاحبه بود که به ذهنم رسید به جای مقدمه نوشتن برای پیام صادقیان به خاطرهای از کارلوس کیروش اشاره کنم. چند سال پیش و چند ماه مانده به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل بود که کارلوس کیروش سرمربی وقت تیم ملی به برنامه تلویزیونی «ورزش و مردم» آمد. مصاحبه تلویزیونی مرد پرتغالی تمام شد و به اتفاق کیروش و زنده نام «بهرام شفیع» پشت صحنه و در استودیوی شبکه اول سیما به گفتوگوی غیررسمی و گپ دوستانه پرداختیم.
کارلوس کیروش انگشت روی نقطه ضعف فوتبال ایران گذاشت و به ما گفت: «فوتبال شما بعد از علی کریمی دیگر بازیکن تکنیکی و دریبلزنی ندارد که بتواند به تو بزند، بازیکن حریف را از پیشرو بردارد و پشت یا داخل محوطه جریمه حریف خطا و پنالتی بگیرد. کاش چنین بازیکنی درترکیب تیم ملی داشتم و...» به سرمربی وقت تیم ملی گفتم: محمدرضا خلعتبری چطور؟ کیروش جواب داد: نه! دو، سه اسم دیگر را هم آوردم که مرد پرتغالی همین جواب را داد، اما وقتی نام پیام صادقیان را آوردم «نه» نگفت. مکث بلندی کرد و گفت: Crazy!
زمانی که لیست تیم ملی ایران اعزامی به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل اعلام شد همه میگفتند حق پیام صادقیان است که مسافر جام جهانی شود، اما من از مدتها پیش میدانستم کیروش او را با خود به جام جهانی نخواهد برد! پیام صادقیان در یک بازی دوستانه تیم ملی برابر کویت (اگر اشتباه نکنم) در کرج به بالاخواهی بختیار رحمانی با گلر حریف درگیر شد تا کارلوس کیروش تصمیمش را بگیرد و بعدها در محفلی خصوصی بگوید: «اگر او را به جام جهانی ببرم و همین کار را تکرار کرده و تیم من را ۱۰ نفره کند چه اتفاقی میافتد؟!» نمیدانم این خاطره نه چندان قدیمی چه شباهتی به مقدمه یک مصاحبه میتواند داشته باشد، اما به خود «پیام» هم گفتم که میتوانست همین الان دو جام جهانی بازی کرده و در بهترین لیگهای اروپایی توپ بزند اما... بگذریم! شنبه ما گفتیم و پیام شنید و پیام گفت و ما شنیدیم و حالا ماحصل این گفت و شنود را در ادامه بخوانید.
* میخواهیم از ترکیه برای ما صحبت کنی. از عثمانلیاسپور؟
فصل اول دیر به تیم اضافه شدم. مصدوم هم بودم و نتوانستم در فصل بدنسازی خوب کارکنم. بیشتر انفرادی و اختصاصی تمرین کردم، اما با این وجود عملکرد قابل قبولی داشتم. خوب به خاطر دارم یک بازی با فنرباغچه داشتیم و یک بر صفر عقب افتادیم. من به عنوان تعویضی وارد زمین شدم و پاس گل دادم تا بازی یک ـ یک تمام شود و سرمربی خیلی از من تعریف کرد. قرارداد من آن موقع یک به علاوه ۳ سال مشروط بود. یعنی اگر راضی باشند ۴ ساله شود.
* سرمربی شما همین عرفان بوز نبود که حالا گفته میشود گزینه اصلی تراکتورسازی تبریز است؟
عرفان بوز گزینه تراکتورسازی است؟
* بله!
بسیار جدی با دسیسپلین و فوق العاده است و اغراق نیست اگر بگویم شبیه یورگن کلوپ سرمربی لیورپول است. زیر نظر ایشان عملکرد خوبی داشتم و ۷، ۸ پاس گل دادم.
* ولی تیم شما به دسته دوم سقوط کرد؟
بله، تیم افتاد و قرارداد عرفان بوز هم تمام شد. من با وجود سقوط تیم به دسته پایینتر از ۳ تیم سوپرلیگی ترکیه پیشنهاد داشتم، اما سرمربی بعدی اجازه نمیداد!
* چرا عثمانلیاسپور سقوط کرد. تو که این همه از سرمربی تیمت تعریف کردی؟
باورکنید سطح فوتبال ترکیه خیلی بالاست. اصلاً قابل قیاس با فوتبال ایران نیست. حتی به نظرم تیم دسته دومی ترکیه بالاتر از لیگ برتر ماست.
* یعنی عثمانلیاسپور میتواند سه تیم اول لیگ برتر ایران را شکست بدهد؟
شک نکنید! شما دیدید در گذشته تیمهایی از ایران با فنرباغچه دوستانه بازی کردند و ۶ تا گل خوردند. همه چیز لیگ ترکیه حرفهای است. امکاناتی دارند که حداقل من یکی در ایران ندیدم.
* مثلاً عثمانلیاسپور چه امکاناتی داشت؟
یک کمپ مجهز داشتیم که زمین تمرین و سالن و همه چیز داشت. یک ساختمان شیک ۴ طبقه هم داشتیم که طبقه آخر آن آشپزخانه و رستوران بود. ما از ساعت ۸ صبح تا ۶ بعد ازظهر در اختیار باشگاه بودیم و در این کمپ مجهز تمرین میکردیم. کدام باشگاه ایرانی چنین وضعیتی دارد؟
* پس چه شد که این همه امکانات و پول را رها کردی و به ایران برگشتی؟
- فقط و فقط به خاطر علیآقا کریمی برگشتم.
* جدا؟
بله، ۷۵۰ هزار دلار قراردادم بود، اما به خاطر دلم برگشتم.
* خود علی کریمی با تو تماس گرفت؟
من با علی آقا صحبت کردم و تصمیم گرفتم برای سپیدرود بازی کنم.
* چقدر از سپیدرود رشت گرفتی؟
سفید امضا کردم. فقط به خاطر علیآقا این کار را کردم. پولی هم نگرفتم!
* پشیمان نیستی؟
نه! علی کریمی برای من یک الگو و اسطوره است و اصلاً بابت شاگرد او شدن پشیمان نیستم. شاید بابت سپیدرود پشیمان باشم ولی رفتن پیش علی کریمی نه!
* اسم علی کریمی وسط آمد. بیتعارف چند بار شنیدی که پیام صادقیان هم استعدادش را داشت که یک علی کریمی دیگر برای فوتبال ایران شود، اما قدر خودش را ندانست؟
هرکس مرا میبیند این حرف را میزند، اما متأسفانه در ایران نگاهها خیلی متفاوت و به فوتبال سطحی است!
* چرا این حرف را میزنی؟ یادمان میآید در بازی پرسپولیس با ملوان انزلی پاس گلی با بیرون پا به محمدرضا خلعتبری دادی که تحسین علی پروین و کل فوتبال ایران را به دنبال داشت. آن همه استعداد اما...
آن پاس گل عالی بود ولی من در ترکیه چند پاس بهتر از بازی با ملوان دادم، اما شما دیدید؟ کسی دید؟! همه فقط میگویند پیام صادقیان حیف شد. چرا؟
* شاید کمتجربه بودی و جوان و حواست به دور و برت و انتخاب دوستانت نبود؟
من جوان و شاید کله خراب بودم ولی این یک مسئله شخصی است. در فوتبال ترکیه کسی کاری ندارد که رفقای بیرون زمین یک فوتبالیست چه کسی است و با چه کسانی نشست و برخاست دارد. من الان ۲۷ سالهام ولی چرا همه میگویند حیف؟ مگر من بازنشسته شدم؟! شما یک فوتبالیست را معرفی کنید که تیمش به دسته پایینتر سقوط کرده باشد (ماشینسازی تبریز) و به اروپا و ترکیه ترانسفر شود؟
عکس خوب پیام صادقیان
* میلاد محمدی هم از راهآهنی به روسیه رفت که در پایان همان فصل به دسته دوم سقوط کرد؟
میلاد زیر ۲۳ سال بود و نیمفصل به روسیه رفت.
* پیام میتوانیم با تو راحتتر باشیم؟
(نگاهی به امیرارسلان میاندازد و میگوید) راحت باشید!
* پیام! رفاقت با امیرتتلو برای تو خیلی حاشیهساز شد، نشد؟
من الان با امیر تتلو ارتباطی ندارم ولی لطفاً زود قضاوت نکنید! آن زمان همه زود قضاوت کردند. همین حرفها را میگویم در ایران جالب نیست. امیر تتلو را مگر شما میشناسید؟ میدانید چه جوری زندگی میکند که این حرف را میزنید؟!
* یعنی امیر تتلو تأثیر منفی در زندگی پیام صادقیان نداشت؟
نه که نداشت. رفاقت آن زمان من با امیر تتلو هیچ تأثیرمنفی روی فوتبالم نداشت. من با خیلی ازخوانندهها رابطه دوستانه دارم. این مسائل در فوتبال ترکیه حل شده است، اما اینجا هنوز هم هرکس مرا میبیند راجع به تتلو میپرسد.
* لابد میدانید امیر تتلو در کنسرت اخیرش رسماً گفت که میرود گل و مواد مخدر میکشد و...
اینجوریها هم نیست! من ماجرا را میدانم، اما نمیتوانم حرفی بزنم. فقط همین را میگویم درباره افراد زود قضاوت نکنید.
* (مهدی هژبری سردبیر روزنامه به جمع ما ملحق شده و میپرسد) ولی قبول کن فضای زندگی یک فوتبالیست یا ورزشکار باید ورزشی باشد. باید یک فوتبالیست از خودش مراقبت کند و...
در ترکیه که بودم هیچکس با زندگی خارج از باشگاه یک بازیکن کاری نداشت. حتی سرمربی تیم هم از بازیکنش نمیپرسید بعد از تمرین و در زندگی شخصی با چه کسی نشست و برخاست میکند. کجا میرود یا اینکه چه کسی را میبیند یا نمیبیند؟ نمیپرسیدند، چون ربطی نداشت یک مسئله کاملاً شخصی است.
* ولی الکس فرگوسن وقتی رایان گیگز ۱۶ ساله را به منچستریو&a