اسرار قله آدم: از جای پای حضرت آدم تا معبد پادریگالا قله حضرت آدم قله حضرت...
قله حضرت آدم
سری پادا
قله سر به فلک کشیده قله آدم (سری پادا) که از لبه جنوب غربی تپه بلند می شود، به طور همزمان یکی از چشمگیرترین نقاط دیدنی طبیعی سریلانکا و یکی از مشهورترین مکان های زیارتی آن است ، یک ماترهورن مینیاتوری که سر و شانه ها بالاتر از آن قرار دارد.
تپه‌های اطراف، تصور فوق‌العاده‌ای از ارتفاع محض ایجاد می‌کنند (اگرچه با ارتفاع 2243 متری، در واقع تنها پنجمین قله مرتفع سریلانکا است). این کوه انبوهی از افسانه ها را در اطراف فرورفتگی عجیب در قله خود، سری پادا یا ردپای مقدس، جمع کرده است. داستان اصلی بودایی ادعا می کند که این رد پای خود بودا است که به درخواست خدای محلی سامان ساخته شده است.
مذاهب مختلف متعاقباً این را تغییر دادند تا با الهیات متضاد خود مطابقت داشته باشد. حدوداً در قرن هشتم، مسلمانان شروع به ادعا کردند که رد پای آدم، رد پای حضرت آدم است، که گفته می شود اولین بار پس از بیرون راندن از بهشت، در اینجا پا بر روی زمین گذاشت و تا زمانی که او بر فراز کوه ایستاده بود، بر روی یک پا ایستاد.تا گناهانش بخشیده شدند ، سنت هندو در عین حال ادعا می کرد که رد پا توسط شیوا ایجاد شده است.
قرن‌ها بعد، پرتغالی‌های استعمارگر تلاش کردند تا رد پای ایمان مسیحی را نجات دهند و ادعا کردند که این ردپای به سنت توماس، بنیان‌گذار دین در هند تعلق دارد، اگرچه به نظر می‌رسد هیچ‌کس این ادعای تصادفی را خیلی جدی نگرفته است.
علیرغم همه این ادعاهای رقیب، قله آدم اساساً یک مکان عبادت بودایی باقی مانده است (برخلاف، مثلاً، شهر زیارتی واقعاً چند دینی کاتاراگاما). این کوه برای بیش از هزار سال محل زیارت بوده است، حداقل از دوره پولوناروان، زمانی که پاراکراماباهو و ویجایاباهو در اینجا پناهگاه هایی برای بازدید زائران ساختند. در قرن دوازدهم، نیسانکا مالا اولین پادشاهی بود که از کوه بالا رفت، در حالی که مسافران خارجی بعدی از جمله فا هسین، ابن بتوتا، مارکوپولو و رابرت ناکس همگی این قله و سنت های مرتبط با آن را با درجات مختلفی از عدم دقت خیالی توصیف کردند.
کوهستان مقدس
صعود قله آدم به طور سنتی در شب انجام می‌شود و به شما امکان می‌دهد به موقع برای سحر به قله برسید، که بهترین شانس را برای دیدن مناظر خارق‌العاده بدون ابر و همچنین امکان تماشای سایه مرموز قله را فراهم می‌کند.
بیشتر بازدیدکنندگان در طول فصل زیارت از کوه بالا می روند، که در روز پویا Duruthu در دسامبر یا ژانویه شروع می شود و تا Vesak poya در ماه مه ادامه می یابد. در طول فصل، آب و هوای کوه در بهترین حالت خود قرار دارد، و احتمال سپیده دم صاف در بالاترین قله وجود دارد. پله‌های دامنه کوه نیز نورانی است و غرفه‌های کوچک و چای‌خانه‌ها در طول شب باز می‌شوند تا به انبوه زائران خسته‌ای که خود را به سمت بالا می‌کشند، پاسخگو باشند.
بالا رفتن از کوه خارج از فصل، اگر کمتر جالب باشد، کاملاً امکان پذیر است، اگرچه هیچ یک از چایخانه ها باز نیستند و چراغ ها خاموش هستند، بنابراین باید یک مشعل مناسب به همراه داشته باشید. اگر چه اکثر مردم در شب صعود می کنند، شما می توانید روزها نیز از کوه بالا بروید، اما قله اغلب توسط ابر پوشیده می شود و، حتی اگر هوا صاف باشد، سایه معروف را نمی بینید، یا (با فرض اینکه در حال بازدید از آن هستید) فصل زیارت) بتوانید از منظره نورافشانی های شبانه و چایخانه های شبانه در راه بالا رفتن لذت ببرید.
در نهایت اگر به دالاهو رسیدید و باران می بارید ناامید نشوید. سیل روزانه که معمولاً خارج از فصل به دهکده می‌رسد، اغلب در حدود نیمه‌شب متوقف می‌شود و به شما امکان می‌دهد در طول شب در قله بدوید، اگرچه مسیر خیس خواهد بود و زالوها با قدرت بیرون می‌روند.
جای پای حضرت آدم
ساده ترین صعود که در زیر توضیح داده شده است از دالاهو است. یک مسیر جایگزین و بسیار طولانی تر (15 کیلومتر، حدود 7 ساعت)، از سمت کوه راتناپورا از طریق پالابادیل (Palabaddale) بالا می رود. یک پیاده روی جالب، اگر بتوانید تدارکات را ترتیب دهید، صعود از دالهو و سپس پیاده روی به سمت پالابادیل (Palabaddale) خواهد بود. امکان دیگر این است که یک تور ازنوارا الیا (Nuwara Eliya)، صعود به قله از دالاهو داشته باشید، اگرچه این یک شب طولانی را ایجاد می کند.
راهنماها خدمات خود را در سراسر دالاهو ارائه می دهند ، حتی اگر یک زن مجرد هستید یا در حال تلاش برای صعود خارج از فصل در شب هستید، زمانی که کوه ممکن است بسیار سرد باشد، واقعاً به یکی نیاز خواهید داشت. جای تنهایی یک جایگزین (رایگان) قرض گرفتن یک سگ است ، همه جاهای محلی مسیر را به خوبی می‌شناسند و خوشحال می‌شوند که شما را همراهی کنند.
چگونه به قله آدم صعود کنیم
صعود به قله آدام، حتی برای کسانی با آمادگی جسمانی بالا، یک چالش طاقت‌فرسا است. با طی کردن ۷ کیلومتر مسافت بر روی مسیری که عمدتاً از پله تشکیل شده (با بیش از ۵۵۰۰ پله)، حتی ورزشکاران با تجربه در صعود به تپه‌ها نیز ممکن است خود را در حالتی از فرسودگی شدید بیابند.
بهترین زمان برای صعود به قله آدم
برای صعود از کوه، تقریباً چهار ساعت زمان نیاز است، شامل زمان‌های استراحت برای نوشیدن چای، هرچند در ایام شلوغی مثل روزهای پویا، تراکم جمعیت می‌تواند پیشروی را آهسته‌تر کند. طلوع خورشید حدود ساعت ۶ تا ۶:۳۰ صبح رخ می‌دهد، پس شروع پیاده‌روی از ساعت ۲ بامداد، به شما کمک می‌کند تا به موقع برای دیدن طلوع به قله برسید. اگر زودتر رسیدید، تعداد زیادی چایخانه بر سر راه وجود دارد که می‌توانید در آنها توقف کنید (بهتر است بیش از حد ضروری در تاریکی و سرمای قله ننشینید). قله می‌تواند بسیار سرد باشد؛ پس لباس گرم به تن کنید.
نکاتی برای صعود به قله آدم
مسیر صعود به کوه از انتهای روستای دالاهو آغاز می‌شود، مسیری که شما را از کنار بودای بزرگ ایستاده می‌برد، از روی پلی عبور داده و دور خوابگاه بزرگ استراحت زائران را می‌گردد (اگر به مهمانخانه گرین هاوس رسیدید، یعنی از مسیر منحرف شده‌اید). در سی دقیقه اول، مسیر به آرامی از میان املاک چای، زیارتگاه‌های بودا و دروازه‌ی ماکارا تورانا که نشان‌دهنده‌ی ورودی به منطقه مقدس است، خود را پیش می‌کشد. پس از آن، مسیر به آرامی به سمت پاگودای بزرگ صلح ادامه می‌یابد که با کمک ژاپن در دهه‌ی ۱۹۷۰ ساخته شده است. در هوای مرطوب، منظره‌ی صخره‌ها با آبشارهای فراوان به‌طور چشمگیری زیبا است.
چشمه سمن‌دهوی در قله آدم
فراتر از بتکده صلح، مرحله‌ای از صعود آغاز می‌شود که در آن پله‌ها به طور جدی تر شروع به بالا رفتن می‌کنند. در ابتدا، شاید چندان دشوار به نظر نرسند، اما هر چه بیشتر پیش می‌روید، پله‌ها کوتاه‌تر و شیب‌دارتر می‌شوند. رسیدن به بخشی که تقریباً عمودی است و با نرده‌های دستی مجهز شده، نشانه‌ای است که شما تنها ۱۵۰۰ قدم تا قله فاصله دارید، اگرچه تا این نقطه، مسیر به یک چالش فیزیکی جدی تبدیل می‌شود. با این وجود، مسیر کاملاً ایمن و محصور است، بنابراین مگر اینکه از سرگیجه شدید رنج ببرید، معمولاً مشکلی ایجاد نخواهد کرد - به خصوص که در شب چیز زیادی قابل مشاهده نیست. به هر حال، همچنان که به سمت بالا یا پایین حرکت می‌کنید، دامنه‌های بالایی کوه با جنگل‌های ابری غنی و تقریباً دست‌نخورده پوشانده شده است، خانه‌ای برای گونه‌های متنوعی از پرندگان کوهستانی رنگارنگ مانند چشم سفید سریلانکا و پرنده سیاه اوراسیایی، که دیدن آنها می‌تواند در هنگام بالا رفتن یا پایین آمدن توجه شما را جلب کند.
قله آدام در انبوهی از ساختمان‌ها پوشیده شده است. ردپای خود به‌طور شگفت‌انگیزی قابل‌تأثیر نیست؛ یک فرورفتگی کوچک و نامنظم در زیر یک آلاچیق کوچک پنهان شده و با طلا نقاشی شده است. با رسیدن به قله، زائران یکی از دو ناقوس را به صدا در می‌آورند، به عنوان نشانی از موفقیت در صعود. مناظر بسیار زیبایی را می‌توان از قله مشاهده کرد، اما با فرا رسیدن سپیده دم، ممکن است سایه‌ی مرموز قله را نیز ببینید که به طور جادویی در هوای معلق در مقابل کوه برای حدود بیست دقیقه مشاهده می‌شود.
جاذبه های گردشگری قله آدم
یکی از اسرار قله آدام، طرح کلی مثلثی کامل سایه است که با شکل واقعی، و بسیار نامنظم تر،خود قله مطابقت ندارد. توضیح بودایی این است که این در واقع به هیچ وجه سایه قله نیست، بلکه یک نمایش فیزیکی معجزه آسا از "جواهر سه گانه" (نوعی بودایی معادل تثلیث مقدس است که شامل بودا، آموزه‌های او و جامعه راهبان بودایی است). افراد محلی بر این باورند که شما در فصل زیارت هشتاد درصد شانس دارید که سایه را ببینید و در سایر مواقع سال به حدود چهل درصد (یا کمتر) می‌رسد.
فرود از قله بسیار سریع‌تر است، حدود دو ساعت و نیم زمان می‌برد، اگرچه درد کمتری دارد زیرا پاهای شما تا کنون به ژله تبدیل شده‌اند.
"سامان" یکی از چهار الوهیت بزرگ محافظ سریلانکا است، و کسی که خفیف‌ترین و خالص‌ترین ریشه‌های سریلانکا را دارد. اعتقاد بر این است که او در اصل یک تاجر هندی پارسا (یا احتمالاً یک پادشاه) بوده است که به لطف شایستگی هایی که به دست آورده بود، به عنوان یک خدای ساکن در سوماناکوتا (که در ابتدا قله آدام نامیده می شد) دوباره متولد شد. بر اساس وقایع نگاری شبه اساطیری تاریخ سریلانکا، مهاوامسا، سامان از جمله مخاطبان خدایی بود که بودا در سفر خود به ماهیانگانا به آنها موعظه کرد و با شنیدن صدای بودا بلافاصله وارد راه روشنگری شد.
هنگامی که بودا در آخرین دیدار خود به سریلانکا بازگشت، سامان از او التماس کرد که ردپایی را در بالای سوماناکوتا بگذارد تا به عنوان مرکز عبادت باشد. بودا به طور مقتضی موظف است. اعتقاد بر این است که سامان هنوز در کوه ساکن است و از زائرانی که از آن بالا می روند محافظت می کند. او معمولاً در تصاویر با یک فیل سفید نشان داده می شود که یک نیلوفر قرمز در دست دارد و قله آدم در پشت سر او بالا می رود.
منظره از قله آدم
به گفته مردم محلی و با توجه به منابع تاریخی و روایات، کوه راهون در سریلانکا به خصوص در میان مسلمانان مورد احترام و توجه ویژه‌ای قرار دارد. در فصل زیارت، مسلمانان به همراه پیروان ادیان دیگر به این قله می‌روند تا جای پای حضرت آدم (ع) را زیارت کنند و باور دارند که این جایگاه واقعیتی تاریخی دارد.
بسیاری از مترجمان و تاریخ‌نگاران، از جمله مرحوم سید اختر امام، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پرونیا، در مقالات و کتب خود به این موضوع اشاره کرده‌اند. بر اساس روایات و منابع تاریخی، حضرت علی (ع) اعلام کرده‌اند که حضرت آدم (ع) در قله سریلانکا فرود آمده و در آنجا مقام کرده است. این باور بر اساس کتب تاریخی و شهود‌های معتبر آورده می‌شود.
کوه راهون به عنوان قله آدم (سری پادا) نیز شناخته می‌شود و در شعرها و اشعار معروفی مورد ذکر قرار گرفته است. از جمله شاعران معروف فارسی زبان که به مدح پیامبر اسلام (ص) پرداخته‌اند، خاقانی به این شکل می‌نویسد:
"اگر مدحتش به خاک سراندیب ادا کنم، گوهر زخاک آدم و حوا برآورم."
همچنین در برهان قاطع، توضیح داده شده که سراندیب به معنای محل حضور حضرت آدم (ع) است و این مکان به دلیل نقش قدم حضرت آدم (ع) در آن، ویژگی معنوی خاصی دارد.
به طور کلی، کوه راهون به عنوان مکانی مقدس و زیارتی مهم برای مسلمانان و مردم سریلانکا شناخته شده است و هر سال هزاران توریست و زائر از این مکان بازدید می‌کنند تا از نزدیک این مکان مقدس را تجربه کنند و از زیبایی‌ها و ارزش‌های آن لذت ببرند.
سفر به سریلانکا برای قله آدم
جدای از اهمیت مذهبی، قله آدم یک گنجینه زیست محیطی نیز هست. این کوه توسط پناهگاه Peak Wilderness Sanctuary احاطه شده است، منطقه ای حفاظت شده که به دلیل تنوع زیستی غنی خود مشهور است. این پناهگاه زیستگاه گونه های بومی متعددی از گیاهان و جانوران است که آن را به بهشتی برای دوستداران طبیعت و محققان تبدیل کرده است. جنگل های انبوه، آبشارها ، و حیات وحش متنوع، ترکیبی هماهنگ از معنویت و شکوه طبیعی را ایجاد می کند.
هنگامی که بازدیدکنندگان از قله پایین می آیند، اغلب لحظاتی را به گشت و گذار در مناطق اطراف اختصاص می دهند. شهر مجاور هاتون نگاهی اجمالی به مزارع چای دارد که منظره را پر کرده است و یک فنجان چای سیلان با طراوت را برای مسافران خسته فراهم می کند. این منطقه همچنین دارای آبشارهای دیدنی است، مانند آبشارهای خیره کننده لاکساپانا و آبشار سنت کلر، که در آن بازدیدکنندگان می توانند از زیبایی های آبشاری طبیعت لذت ببرند.
در سال های اخیر تلاش هایی برای حفظ و حفاظت از اکوسیستم شکننده قله آدم و مناطق اطراف آن صورت گرفته است. شیوه های گردشگری پایدار و مدیریت پسماند مسئولانه برای تضمین حفاظت طولانی مدت از این مکان مقدس اجرا شده است.
قله آدم، با ترکیبی از معنویت، زیبایی طبیعی و تنوع فرهنگی، همچنان قلب و ذهن کسانی را که به زیارت می روند، تسخیر می کند. این به عنوان شاهدی بر قدرت پایدار ایمان و هماهنگی است که می توان در میان باورهای مذهبی متنوع یافت. همانطور که خورشید بر فراز قله طلوع می کند و نور طلایی خود را می تاباند، قله آدم شگفتی هایی را به ما یادآوری می کند که طبیعت و معنویت وقتی به طور هماهنگ در هم تنیده شوند می توانند ارائه دهند.
۱. قله حضرت آدم کجا قرار دارد؟
قله حضرت آدم در جزیره سریلانکا واقع شده و به عنوان یکی از مکان‌های مقدس برای مسلمانان و مردم این کشور شناخته می‌شود.
۲. آیا قله حضرت آدم تنها برای مسلمانان مهم است؟
خیر، علاوه بر مسلمانان، قله حضرت آدم برای مردم سریلانکا نیز اهمیت دارد و به عنوان یکی از جاذبه‌های توریستی این کشور شناخته می‌شود.
۳. مسیر صعود به قله حضرت آدم چگونه است؟
صعود به قله حضرت آدم سفری چالش برانگیز است. مسیر صعود حدود ۷ کیلومتر طول دارد و از میان جنگل های انبوه، صخره های سنگی و پله های متعدد عبور می کند. صعود به طور معمول از روستای نالاتانیا آغاز می شود و حدود ۵ تا ۷ ساعت به طول می انجامد.
۴. چه نشانه‌هایی از حضور حضرت آدم در قله آدم وجود دارد؟
بسیاری از اعتقادات مردم و متن‌های تاریخی به وجود جای پای حضرت آدم در این قله اشاره دارند که برخی از آنها از منابع اسلامی و روایات معتبر برخوانده شده‌اند.
۵. چه توضیحی از سنگ‌های گرانبهای موجود در سریلانکا به ارتباط با حضور حضرت آدم داده می‌شود؟
برخی باور دارند که سنگ‌های گرانبهایی که در دامنه‌های قله حضرت آدم یافت می‌شوند، از قطره‌های اشک چشم حضرت آدم برای قبولی توبه استفاده شده‌اند.
قله حضرت آدم (سری پادا) با تلفیقی از ارزش مذهبی، طبیعی و تاریخی، تجربه‌ای منحصر به فرد برای گردشگران و کوهنوردان رقم می‌زند. صعود به این قله، سفری پرفراز و نشیب و چالش‌برانگیز است که در نهایت با چشم‌اندازی خیره‌کننده و احساسی وصف‌ناپذیر از فتح قله پاداش داده می‌شود.
گرد آوری:بخش گردشگری بیتوته
