سطوح بالای کراتینین: علائم و راههای کاهش سطوح نرمال و بالا کراتینین چیست؟کراتینین چیست؟پزشکان چگونه سطح کراتینین را آزمایش می کنند؟دلایل سطح بالای کراتینینعلائم سطوح بالای کراتینین در بدنچه زمانی با پزشک تماس بگیریدراههای درمان سطوح بالای کراتینینسوالات متداول سطوح بالای کراتینین توصیه پایانی 

سطوح بالای کراتینین می تواند نشان دهنده طیف وسیعی از بیماری های زمینه ای، از جمله عفونت کلیه و نارسایی کلیه باشد. پزشکان معمولا سطوح بالای کراتینین را برای مردان بالای 1.2 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) و برای زنان 1.0 میلی گرم در دسی لیتر در نظر می گیرند.

کراتینین یک محصول زائد عضلات است. در یک بدن سالم، کلیه ها کراتینین را از خون فیلتر کرده و از طریق ادرار دفع می کنند. سطوح بالای کراتینین می تواند نشان دهنده مشکلات کلیوی باشد.  

در این مقاله به بررسی این موضوع می پردازیم که کراتینین چیست و چه چیزی می تواند باعث افزایش سطح آن شود. ما همچنین به علائم کراتینین بالا، زمان نگرانی در مورد سطح کراتینین و گزینه های درمانی می پردازیم.

در یک بدن سالم کلیه ها کراتینین را از خون فیلتر می کنند

سطوح کراتینین که کارشناسان آن را طبیعی می دانند ممکن است در بیمارستان ها و آزمایشگاه های مختلف متفاوت باشد. طبق مجله پزشکی بریتانیا، محدوده مرجع معمول برای کراتینین سرم 60-110 میکرومول در لیتر (mcmol/l) یا 0.7-1.2 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dl) برای مردان و  90-45 میکرومول در لیتر (0.5-1.0 میلی گرم در دسی لیتر) برای زنان.

اگر کراتینین بالاتر از این سطوح باشد، پزشکان ممکن است آن را بالا در نظر بگیرند.

با این حال، تصمیم آنها به توده عضلانی فرد و برخی عوامل دیگر مانند سن، جنس و سطح هیدراتاسیون بستگی دارد.

کراتینین محصول جانبی عملکرد طبیعی عضلات است. این یک متابولیت کراتین فسفات است که ماهیچه ها از آن به عنوان منبع انرژی استفاده می کنند. هر چه توده عضلانی یک فرد بیشتر باشد، سطح کراتینین او بالاتر است. به همین دلیل، میزان کراتینین در مردان نسبت به زنان بیشتر است.

راه اصلی که در آن بدن کراتینین را از خون خارج می کند، فیلتراسیون از طریق کلیه ها و سپس دفع آن از طریق ادرار است.

پزشکان برای آزمایش سطح کراتینین نمونه خون می گیرند. سپس از فرمولی برای تخمین کلیرانس کراتینین استفاده می کنند. در برخی موارد، آنها همچنین ممکن است درخواست کنند که فرد تمام ادرار خود را در مدت 24 ساعت جمع آوری کرده و به آزمایشگاه بیاورد.

سپس پزشک می تواند سطح کراتینین ادرار را با سطح خون مقایسه کند. این نتایج نشان می‌دهد که از کلیه‌ها چقدر کراتینین از بدن خارج می‌شوند و چقدر خوب کار می‌کنند.

کراتینین محصول جانبی عملکرد طبیعی عضلات است

سطوح بالای کراتینین معمولاً نشان می دهد که کلیه ها آنطور که باید کار نمی کنند. علل احتمالی این اختلال عبارتند از:

√ یک عفونت کلیه

√ گلومرولونفریت، که التهاب ساختارهای کلیه است که خون را فیلتر می کند.

√ سنگ کلیه که مجاری ادراری را مسدود می کند.

√ نارسایی کلیه

خارج از عملکرد کلیه، چندین عامل دیگر می توانند به طور موقت سطح کراتینین را بالاتر از حد طبیعی افزایش دهند. اینها شامل بارداری، کم آبی بدن و مصرف مقادیر زیادی پروتئین، از طریق منابع غذایی یا مکمل‌های غذایی است.

ورزش با شدت بالا همچنین می تواند نشانگرهای زیستی خاصی از جمله کراتینین را افزایش دهد. فردی که تحت آزمایش کراتینین قرار می گیرد باید به پزشک اطلاع دهد که آیا دارو مصرف می کند، ناشتا است یا از رژیم غذایی غنی از پروتئین پیروی می کند.

برخی از داروها می توانند باعث افزایش موقت سطح کراتینین سرم یا آسیب به کلیه ها شوند. 

برخی از شرایط سلامتی نیز می توانند به این اندام ها آسیب برسانند و منجر به افزایش سطح کراتینین شوند. این شرایط عبارتند از:

√ دیابت

√ فشار خون بالا منبع مورد اعتماد

√ بیماری قلبی

سطوح بالای کراتینین معمولاً نشان می دهد که کلیه ها درست کار نمی کنند

افراد با سطح کراتینین بالا بسته به علت ممکن است علائم مختلفی را تجربه کنند.

آنتی بیوتیک ها، داروهای قلبی عروقی، دیورتیک ها و برخی دیگر از داروها می توانند باعث آسیب کلیه شوند و بر عملکرد کلیه ها تأثیر بگذارند. علائم عبارتند از:

• احتباس مایع

• احساس ضعف یا خستگی

• گیجی

• حالت تهوع

• تنگی نفس

• ضربان قلب نامنظم

• درد قفسه سینه

عفونت کلیه درمان نشده می تواند به کلیه ها آسیب برساند و در موارد شدید حتی می تواند باعث نارسایی کلیه شود. افراد ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

• تب یا لرز

• درد در پشت، پهلو یا کشاله ران

• ادرار کدر، تیره، خونی یا بدبو

• ادرار مکرر و دردناک

• تهوع و استفراغ

لوپوس، سندرم گلومرولونفریت و عفونت ها می توانند باعث گلومرولونفریت شوند که می تواند منجر به آسیب و نارسایی کلیه شود.

علائم احتمالی عبارتند از:

• فشار خون بالا

• کاهش خروجی ادرار

• درد پهلو

• خون یا پروتئین در ادرار

• ادرار حباب دار یا کف آلود به دلیل سطوح بالای پروتئین

• تورم مچ پا و صورت

در افراد مبتلا به دیابت، سطح قند خون می تواند بسیار بالا باشد و منجر به مشکلات سلامتی، از جمله بیماری کلیوی شود. علائم دیابت نوع 1 ممکن است به طور ناگهانی ایجاد شود، اما علائم دیابت نوع 2 به تدریج ظاهر می شود. در هر دو نوع دیابت، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• افزایش تشنگی و اشتها

• تکرر ادرار

• خستگی

• تاری دید

• زخم هایی که دیر التیام می یابند.

• بی حس شدن یا سوزن سوزن شدن دست ها و پاها

اندازه گیری فشار خون بالا نشان می دهد که نیروی خون در برابر دیواره رگ ها بسیار زیاد است. فشار خون بالا می‌تواند به رگ‌های خونی آسیب برساند. بسیاری از افراد مبتلا به فشار خون بالا هیچ علامتی را تجربه نمی کنند و پزشکان ممکن است این مشکل را تنها در طول غربالگری منظم سلامت تشخیص دهند.

آترواسکلروز، نارسایی احتقانی قلب و سایر شرایطی که بر قلب تأثیر می گذارد نیز می توانند بر عملکرد کلیه تأثیر بگذارند. علائم بیماری قلبی به نوع خاص این بیماری بستگی دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد قفسه سینه (آنژین صدری)

• تنگی نفس

• حالت تهوع

• خستگی و ضعف

• ضربان قلب نامنظم

• تورم در پاها یا پاها

اگر مجاری ادراری توسط سنگ کلیه، تومورها یا بزرگ شدن پروستات مسدود شود، ادرار می تواند در کلیه ها جمع شود و منجر به هیدرونفروز شود. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد در پشت یا پهلو

• تهوع و استفراغ

• ادرار دردناک

• خون در ادرار

• تب

نارسایی کلیه به این معنی است که کلیه ها از کار افتاده اند. این بیماری می تواند حاد باشد، با علائمی که به سرعت ظاهر می شوند، یا مزمن، با علائمی که در طول زمان ایجاد می شوند. افراد باید مراقب این علائم باشند که می تواند نشان دهنده نارسایی حاد کلیه باشد:

• تورم در پاها و مچ پا

• ادرار خیلی زیاد یا خیلی کم

• مشکلات تنفسی

• تهوع و استفراغ

• ضربان قلب نامنظم

• گیجی

• ضعف

اگر نارسایی کلیه مزمن باشد علائم زیر ممکن است وجود داشته باشد:

• مشکل در خوابیدن

• خارش

• کمبود اشتها

• گرفتگی عضلات

علایم سطوح بالای کراتینین به علت آن بستگی دارد

هر کسی که علائم جدید و غیر قابل توضیحی را تجربه می کند باید با یک متخصص پزشکی مشورت کند. در صورتی که علائم بیماری کلیوی، دیابت یا مشکلات قلبی را نشان می‌دهند، مشاوره گرفتن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. جستجوی مشاوره و درمان فوری پزشکی می تواند از شدیدتر شدن یک مشکل سلامتی جلوگیری کند.

درمان برای سطوح بالای کراتینین به علت اصلی بستگی دارد. هنگامی که عفونت کلیه مسئول سطوح بالای کراتینین باشد، درمان با آنتی بیوتیک باید آنها را به حالت عادی بازگرداند. به همین ترتیب، اگر افزایش سطح کراتینین به دلیل فشار خون بالا باشد، مصرف دارو برای درمان آن نیز باید سطح کراتینین را کاهش دهد.

بسته به علت، پزشکان ممکن است تغییراتی در عادات روزمره مانند کاهش مصرف پروتئین و افزایش فیبر غذایی را نیز توصیه کنند. چنین تنظیماتی ممکن است به کسی کمک کند سطح کراتینین خود را مدیریت کند.

درمان برای سطوح بالای کراتینین به علت اصلی بستگی دارد

1. شایع ترین علت کراتینین بالا چیست؟

سطوح بالای کراتینین می تواند نشانه ای از عملکرد غیر طبیعی کلیه باشد. با این حال، عوامل دیگر می توانند به طور موقت سطح کراتینین را افزایش دهند، از جمله کم آبی بدن و مصرف پروتئین بالا.

2. اگر کراتینینم بالاست چه کار کنم؟

سطح بالای کراتینین معمولاً می تواند نشانه ای برای تمرکز فرد بر سلامت کلیه باشد. هر کسی که علائم مرتبط با کراتینین بالا را تجربه می کند باید به دنبال مشاوره پزشکی باشد.

3. چه سطحی از کراتینین هشدار دهنده است؟

سطح کراتینین بالای 1.2 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dl) برای مردان و 1.0 میلی گرم در دسی لیتر برای زنان بالا در نظر گرفته می شود. با این حال، فرد نباید از نتیجه سطح کراتینین خود نگران شود. این آزمایش به تنهایی همیشه تصویر کاملی از سلامت کلیه فرد ارائه نمی دهد.

اگر کلیه ها آنطور که باید کار نکنند، سطح کراتینین در خون افزایش می یابد. عوامل متعددی می توانند باعث افزایش سطح کراتینین شوند. این عوامل از رژیم غذایی و داروها گرفته تا بیماری های زمینه ای را شامل می شود. سطوح باید پس از درمان مشکل زمینه ای به حالت عادی بازگردد. هر کسی که علائم مرتبط با کراتینین بالا را تجربه می کند باید به دنبال مشاوره پزشکی باشد. درمان سریع می تواند هرگونه آسیب احتمالی کلیه را کاهش دهد و احتمال بهبودی کامل را افزایش دهد.

گردآوری:بخش سلامت بیتوته