ماهی هایی که سلامت شما را تهدید می کننداهمیت اسیدهای چرب امگا 3 در ماهیعواملی که هنگام انتخاب ماهی برای سلامتی مطلوب باید در نظر گرفتماهی هایی که برای سلامتی مطلوب هرگز نباید بخوریدماهی هایی که باید برای سلامتی بهینه مصرف شوداهمیت انتخاب ماهیان صید وحشی نسبت به ماهیان پرورشیسوالات متداول ماهی هایی که نباید بخوریدنتیجه گیری

آیا تا به حال در مورد اینکه کدام ماهی برای مصرف سالم‌تر است سردرگم شده‌اید؟ این یک سوال مهم است، زیرا ماهی منبع خوبی از پروتئین، اسیدهای چرب امگا 3 و سایر مواد مغذی ضروری برای سلامت کلی ما است. اما همه ماهی‌ها یکسان نیستند. برخی از ماهی‌ها حاوی مقادیر بالایی از جیوه و سایر آلاینده‌ها هستند که می‌توانند برای سلامتی مضر باشند. در این مقاله، ما به شما کمک می‌کنیم بهترین و بدترین ماهی‌ها را برای رژیم غذایی خود انتخاب کنید.

برخی از ماهی‌ها حاوی مقادیر بالایی از جیوه و سایر آلاینده‌ها هستند

اسیدهای چرب امگا 3، به ویژه DHA و EPA، برای سلامتی ضروری هستند. آنها برای رشد و عملکرد طبیعی مغز، سیستم عصبی و شبکیه چشم ضروری هستند. همچنین به دلیل خواص ضد التهابی خود، از سلامت قلب و عروق حمایت می کنند.

DHA یا دوکوزاهگزانوئیک اسید برای سلامتی ما معجزه می کند. این اسید چرب امگا 3 نقش مهمی در رشد و تکامل مغز دارد. این بخش جدایی ناپذیر از سیستم عصبی ما را تشکیل می دهد و عملکرد آن را روان نگه می دارد.

هنگامی که صحبت از شبکیه چشم می شود، DHA نقش مهمی در حفظ دید واضح و شفاف دارد. DHA به عنوان یک جزء ساختاری در شبکیه چشم یافت می شود و به حفظ سلامت سلول های حساس به نور در شبکیه کمک می کند. این سلول ها مسئول تبدیل نور به سیگنال های عصبی هستند که به مغز ارسال می شوند.

علاوه بر شبکیه چشم، DHA برای عملکرد صحیح بسیاری از سلول های دیگر در بدن نیز ضروری است. DHA به حفظ ساختار غشایی سلول ها کمک می کند و به آنها اجازه می دهد تا به درستی کار کنند.از تقویت عملکردهای شناختی تا یک عنصر حیاتی برای سلامت شبکیه، DHA خود را به عنوان یک قهرمان همه جانبه برای سلامتی کلی ثابت می کند.

EPA یا اسید ایکوزاپنتانوئیک موجود در ماهی، محافظت قدرتمندی از قلب شما ارائه می دهد. در واقع، جادو در خواص ضد التهابی طبیعی آن نهفته است. التهاب مزمن اغلب یک مقصر خاموش در پشت بیماری های جدی قلبی عروقی است.

با این حال، مصرف ماهی غنی از EPA می تواند به معکوس کردن این خطر و تقویت سلامت قلب کمک کند. بدن از EPA برای تولید مولکول های سیگنالی استفاده می کند که التهاب را کاهش می دهد. علاوه بر این، ترکیب این چربی‌های امگا 3 در رژیم غذایی روزانه به حفظ فشار خون و سطح کلسترول سالم کمک می‌کند ، دو فاکتور برای عملکرد مطلوب قلب.

این جزء قوی نه تنها از بیماری های مرتبط با قلب جلوگیری می کند، بلکه با کاهش عوارض بیشتر به بیماران موجود نیز کمک می کند. بنابراین، هنگام تلاش برای سلامت قلبی قوی، هرگز نباید نقش مفید EPA از مصرف منظم ماهی را دست کم گرفت.

هنگام انتخاب ماهی سطح جیوه موجود در ماهی را بررسی کنید

هنگام انتخاب ماهی برای سلامتی مطلوب، عوامل کلیدی مانند سطح جیوه موجود در ماهی، مقدار اسیدهای چرب مفید امگا 3 موجود در آن و اینکه بدن شما چقدر می تواند محتوای پروتئین خود را به راحتی هضم کند را در نظر بگیرید.

ماهی‌های شکارچی بزرگ، مانند اره‌ماهی و شاه ماهی خال مخالی، به دلیل رژیم غذایی‌شان، میزان جیوه بیشتری را جمع می‌کنند. این انباشت زیستی به این دلیل رخ می‌دهد که این شکارچیان از ماهی‌های کوچک‌تری تغذیه می‌کنند که جلبک‌هایی حاوی مقادیر کمی جیوه مصرف کرده‌اند. در نتیجه، هرچه ماهی بزرگتر و پیرتر شود، احتمالاً جیوه بیشتری در بدن خود خواهد داشت. به عنوان مثال، ماهی کاشی از خلیج مکزیک بالاترین سطح جیوه را دارد.

گونه های جوان تر و کوچک تر ماهی، مانند ساردین، معمولاً میزان جیوه کمتری دارند. دلیل این امر این است که آنها عمدتاً از جلبک ها و مواد گیاهی تغذیه می کنند. برعکس، ماهی های بزرگتر و مسن تر، مانند ماهی تن، معمولاً میزان جیوه بالاتری دارند. دلیل این امر این است که آنها از ماهی های دیگر تغذیه می کنند که خود حاوی جیوه هستند.

ماهی تن یک مورد خاص است. محتوای جیوه ماهی تن می تواند از 350 تا 689 قسمت در میلیارد متفاوت باشد. این تفاوت به عوامل مختلفی از جمله نوع ماهی تن، اندازه ماهی تن و منطقه ای که در آن صید شده است بستگی دارد. 

از آنجایی که مصرف کنندگان به دنبال سلامتی مطلوب از طریق مصرف غذاهای دریایی هستند، درک این تغییرات در سطوح جیوه برای تصمیم گیری های آگاهانه در مورد انتخاب های غذایی ما حیاتی می شود.

آلودگی همچنین می تواند میزان جیوه را در موجودات دریایی افزایش دهد. این امر به این دلیل است که آلودگی می تواند آب هایی را که موجودات دریایی در آن زندگی می کنند یا از آن تغذیه می کنند، آلوده کند. این آلودگی می تواند از منابع مختلفی مانند فعالیت های صنعتی، کشاورزی و زباله های انسانی وارد آب شود.

با این حال، علیرغم پیچیدگی های طبیعت که بر تجمع زیستی و روابط شکارچی-شکار تأثیر می گذارد و باعث تنوع میزان جیوه در ماهی های مختلف می شود، یک اصل مهم در انتخاب غذاهای دریایی وجود دارد: اولویت دادن به ماهی هایی با محتوای امگا 3 بالا و میزان جیوه کم. این کار به شما کمک می کند تا از مزایای سلامتی امگا 3 بهره مند شوید، در عین حال خطرات احتمالی سلامتی ناشی از مصرف بیش از حد جیوه را کاهش دهید.

اسیدهای چرب امگا 3، یعنی EPA و DHA، مواد مغذی حیاتی هستند که در انواع خاصی از ماهی ها به وفور یافت می شوند. این چربی‌های ضروری نه تنها نقش مهمی به عنوان بلوک‌های ساختمانی برای مغز، شبکیه و سیستم عصبی ما ایفا می‌کنند، بلکه دارای خواص ضد التهابی قوی هستند که از سلامت قلب حمایت می‌کنند. 

محتوای بالای امگا 3 یکی از عوامل مهمی است که هنگام انتخاب ماهی برای مزایای سلامتی مطلوب باید در نظر گرفت. ساردین ها با 1500 میلی گرم امگا 3 در هر 100 گرم ایستاده اند در حالی که ماهی خال مخالی اقیانوس اطلس با 2670 میلی گرم بالاتر از آن است و آنها را انتخاب های غذایی عالی می کند.

با این حال، همه ماهی ها حاوی مقادیر بالایی از اسیدهای چرب امگا 3 نیستند. ماهی های کوچک مانند ماهی خال مخالی، ماهی کاد و ماهی قزل آلا در انتهای طیف قرار می گیرند. قابل توجه است که ماهی های صید وحشی معمولاً به دلیل تفاوت های غذایی در محیط های طبیعی و کنترل شده، حاوی مقادیر بیشتری امگا 3 نسبت به ماهی های پرورشی هستند.

با در نظر گرفتن عوامل مختلف در انتخاب ماهی برای سلامتی مطلوب، قابلیت هضم پروتئین نقش کلیدی دارد. هضم پروتئین های ماهی به طور کلی در مقایسه با پروتئین های گوشت قرمز راحت تر است. این سهولت هضم به بدن ما کمک می کند تا مواد مغذی ضروری را به طور موثر جذب کند.

ماهی یک منبع پروتئین عالی است که به راحتی هضم می شود و به سلامت کلی کمک می کند. مقدار پروتئین در ماهی بسته به نوع آن متفاوت است، اما به طور کلی حدود 20 درصد از وزن ماهی را تشکیل می دهد. بنابراین، مهم است که بدانید که انواع مختلف ماهی سطوح و کیفیت متفاوتی از مواد مغذی ارائه می دهند.

ماهی‌های شکارچی بزرگ میزان جیوه بیشتری را جمع می‌کنند

برای سلامتی خوب، بهتر است از خوردن ماهی هایی مانند کوسه، اره ماهی، شاه ماهی خال مخالی و کاشی ماهی خلیج مکزیکی خودداری کنید. این ماهی ها به دلیل میزان بالای جیوه در آنها مضر هستند. ماهی تن نیز به دلیل میزان متوسط جیوه در آن باید به مقدار کم مصرف شود. ماهی نارنجی رافی و ماهی کاد نیز به دلیل میزان کم اسیدهای چرب امگا 3 و میزان نسبتاً بالای جیوه در آنها باید در مصرف محدود شوند.

در نهایت، با وجود محبوبیت آن در بسیاری از غذاها، کاد یکی دیگر از مواردی است که باید از آن اجتناب کنید، زیرا حاوی مقادیر کمی از امگا 3 مفید است و در عین حال دارای سطوح متوسطی از جیوه است.

ماهی سالمون یکی از محبوب‌ترین غذاهای دریایی در جهان است. این ماهی سرشار از پروتئین، اسیدهای چرب امگا-3، ویتامین‌ها و مواد معدنی است. با این حال، سالمون پرورشی ممکن است حاوی خطراتی برای سلامتی باشد. یکی از نگرانی‌های اصلی در مورد ماهی سالمون پرورشی، سطح بالای آلاینده‌ها در آن است. این ماهی‌ها اغلب در آب‌های آلوده پرورش داده می‌شوند و در معرض آفت‌کش‌ها، فلزات سنگین، داروها و سایر مواد مضر قرار می‌گیرند.

مطالعات نشان داده‌اند که سالمون‌های پرورشی به احتمال زیاد حاوی جیوه، PCB، دی‌اکسین و سایر آلاینده‌های مضر هستند. این آلاینده‌ها می‌توانند خطر ابتلا به مشکلات سلامتی جدی مانند سرطان، بیماری قلبی و بیماری‌های عصبی را افزایش دهند. ماهی سالمون پرورشی همچنین ممکن است حاوی مقادیر بالاتری از اسیدهای چرب امگا-6 نسبت به سالمون دریایی باشد. اسیدهای چرب امگا-6 التهاب‌زا هستند و می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سرطان و سایر بیماری‌ها را افزایش دهند.

شمشیرماهی، کوسه و شاه ماهی خال مخالی به دلیل میزان جیوه بالا خطرات سلامتی قابل توجهی دارند. آنها به عنوان ماهی های درنده، جیوه بیشتری را از ماهی های کوچکتری که مصرف می کنند در بدن خود جمع می کنند. این تجمع سمی آنها را در بین بدترین غذاهای دریایی برای مصرف انسان قرار می‌دهد. قرار گرفتن در معرض زیاد این عنصر می تواند منجر به مسمومیت با جیوه شود که بر بسیاری از عملکردهای بدن تأثیر منفی می گذارد.

این جیوه می‌تواند به سیستم عصبی در حال توسعه کودکان و زنان باردار آسیب برساند. علاوه بر این، این ماهی‌ها به دلیل صید بی‌رویه، جمعیت آنها در حال کاهش است. بنابراین، شیوه‌های ماهیگیری پایدار باید برای حفاظت از این گونه‌ها و سلامت انسان‌ها اولویت‌بندی شود.

با وجود آلودگی اقیانوس که لایه دیگری از سمیت به زنجیره غذایی اقیانوس اضافه می کند، واضح است که مصرف ماهی خال مخالی، مانند اره ماهی، کوسه و ماهی تن، برای سلامتی مطلوب توصیه نمی شود.

تن ماهی به دلیل مزه و فواید تغذیه ای، انتخابی محبوب برای بسیاری از دوستداران غذاهای دریایی است. با این حال، دارای محتوای جیوه بالا است که از 350 تا 689 قسمت در میلیارد متغیر است. محتوای جیوه بالا می‌تواند خطراتی برای سلامتی ایجاد کند اگر این ماهی به طور مکرر مصرف شود. توصیه می‌شود برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض جیوه بیش از حد، مصرف ماهی تن را به حداکثر هر دو ماه یک بار محدود کنید.

Orange Roughy، ماهی اعماق دریا که به دلیل طعم و بافت لطیف خود شناخته شده است، دارای محتوای جیوه بالا  571 قسمت در میلیارد است. این سطح بالا باعث می‌شود برای مصرف منظم نامناسب باشد. دستورالعمل‌های بهداشتی توصیه می‌کنند که این ماهی را حداکثر هر دو ماه یک بار مصرف کنید. نگرانی اصلی مربوط به خطر احتمالی مسمومیت با جیوه است، که ممکن است به مرور زمان منجر به مشکلات جدی سلامتی شود. بنابراین، مصرف‌کنندگانی که به‌دنبال انتخاب ماهی ایمن هستند، باید انواعی با سطح جیوه پایین‌تر را به عنوان بخشی از رژیم توصیه‌شده مصرف ماهی انتخاب کنند. 

ماهی کاد، با طعم ملایم و بافت پوسته پوسته، یک ماهی محبوب در بین دوستداران غذاهای دریایی است. با این حال، این ماهی یک منبع ضعیف از اسیدهای چرب امگا 3 است. اسیدهای چرب امگا 3 برای سلامت قلب، مغز و سیستم ایمنی ضروری هستند.

کاد نه تنها حاوی سطوح پایینی از این چربی‌های ضروری مورد نیاز بدن ما است، بلکه دارای مقادیر متوسطی از جیوه است. وجود این فلز سنگین می‌تواند مزایای تغذیه‌ای خوردن ماهی را در صورت مصرف بیش از حد مجاز تحت الشعاع قرار دهد.

ماهی کاد پرورش‌یافته در مزرعه نگرانی‌های بیشتری را نسبت به ماهی کاد صید وحشی ایجاد می‌کند. این ماهی‌ها اغلب حاوی مقادیر بالاتری از جیوه هستند، که می‌تواند برای سلامتی انسان، به ویژه کودکان و زنان باردار، مضر باشد. علاوه بر این، ماهی کاد پرورش‌یافته در مزرعه معمولاً حاوی اسیدهای چرب امگا 3 کمتری نسبت به ماهی کاد صید وحشی است. اسیدهای چرب امگا 3 برای سلامت قلب، مغز و سیستم ایمنی ضروری هستند. بنابراین، مصرف‌کنندگان باید هنگام گنجاندن ماهی کاد در رژیم غذایی خود، به ویژه ماهی کاد پرورش‌یافته در مزرعه، احتیاط کنند. 

ماهی یک منبع عالی پروتئین و اسیدهای چرب امگا 3 است

ماهی یک منبع عالی پروتئین، اسیدهای چرب امگا 3 و سایر مواد مغذی ضروری است. با این حال، برخی از ماهی ها حاوی مقادیر بالای جیوه هستند که می تواند برای سلامت انسان، به ویژه کودکان و زنان باردار، مضر باشد.

ساردین، ماهی کوچکی که به دلیل طعم خوشمزه و ارزش غذایی بالای خود شناخته شده است، یک انتخاب عالی برای سلامتی مطلوب است. ساردین ها منبع عالی اسیدهای چرب امگا 3 هستند، که به بهبود سلامت قلب، کاهش التهاب و محافظت از مغز کمک می کنند. در هر 100 گرم ساردین، حدود 1500 میلی گرم اسیدهای چرب امگا 3 وجود دارد. این تقریباً سه برابر مقدار موجود در ماهی قزل آلا است!

علاوه بر این، ساردین ها سطح جیوه بسیار پایینی دارند. در واقع، سطح جیوه در ساردین ها کمتر از 13 قسمت در میلیارد است. این بدان معناست که حتی کودکان و زنان باردار نیز می توانند با خیال راحت ساردین بخورند. ساردین ها همچنین یک گزینه راحت و مقرون به صرفه هستند. آنها را می توان به صورت کنسرو یا تازه خریداری کرد و به روش های مختلفی طبخ کرد. 

ماهی خال مخالی اقیانوس اطلس، سرشار از مقدار زیادی اسیدهای چرب امگا 3، بهترین انتخاب برای بشقاب شماست. با داشتن بالاترین سطح امگا 3 در بین ماهی‌های ذکر شده در لیست ما، 2670 میلی‌گرم در هر وعده بسیار زیاد است. ماهی خال مخالی اقیانوس اطلس منبع عالی EPA و DHA است، دو اسید چرب امگا 3 که برای عملکرد مغز و قلب مهم هستند. EPA و DHA برای رشد و تکامل مغز و سیستم عصبی ضروری هستند. آنها همچنین به کاهش التهاب و محافظت از قلب در برابر بیماری کمک می کنند.

ماهی خال مخالی اقیانوس اطلس یک ماهی سفید با گوشت سفید است که به دلیل طعم ملایم و بافت لطیف خود شناخته شده است. این ماهی همچنین منبع خوبی از پروتئین، اسیدهای چرب امگا 3 و سایر مواد مغذی است.

ماهی قزل آلا، یک ماهی آب شیرین خوشمزه، منبع عالی اسیدهای چرب امگا 3 است. در هر وعده، حدود 2590 میلی گرم امگا 3 وجود دارد، که تقریباً سه برابر مقدار موجود در ماهی آزاد پرورشی است. علاوه بر این، ماهی قزل آلا دارای سطوح بسیار پایین جیوه است، با تنها 22 قسمت در میلیارد. این بدان معناست که ماهی قزل آلا برای اکثر افراد، از جمله کودکان و زنان باردار، ایمن است.

با این حال، مهم است که به نوع ماهی قزل آلا که مصرف می کنید توجه کنید. ماهی قزل آلا صید وحشی بهترین گزینه است. ماهی قزل آلا پرورشی دارای گوشت خاکستری و سطوح بالاتر PCB است، که ترکیبات آلی مصنوعی هستند که می توانند سلامتی را تحت تأثیر قرار دهند. به این ترتیب، به دلیل محتوای بالای امگا 3 و سطوح پایین جیوه به تنهایی، رتبه بندی سلامت ماهی سالمون را در بالاترین نقطه نسبت به سایر انواع ماهی ها قرار می دهد.

هنگامی که به دنبال افزودنی خوش طعم و غنی از مواد مغذی به رژیم غذایی خود هستید، شاه ماهی را در نظر بگیرید. این ماهی در هر وعده نزدیک به 2000 میلی گرم اسیدهای چرب امگا 3 دارد. این مواد مغذی ضروری برای حمایت از سلامت قلب و عملکرد مغز شناخته شده‌اند.

شاه ماهی یک ماهی خوشمزه و مغذی است که حاوی سطوح متوسط ​​جیوه است. با این حال، مطالعات نشان داده اند که شاه ماهی برای مصرف منظم ایمن است. در هر 100 گرم شاه ماهی، حدود 84 قسمت در میلیارد جیوه وجود دارد. این مقدار جیوه بالاتر از سطح توصیه شده برای زنان باردار و شیرده است، اما برای افراد دیگر ایمن در نظر گرفته می شود.

در واقع، مطالعات نشان داده اند که مصرف منظم شاه ماهی ممکن است مزایای سلامتی متعددی داشته باشد، از جمله کاهش خطر بیماری قلبی، سکته مغزی و افسردگی. البته، مهم است که شاه ماهی را به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل مصرف کنید. بیش از 350 گرم در هفته مصرف نکنید. 

شوریده یک ماهی کوچک و خوشمزه است که حاوی سطوح متوسط ​​جیوه است. این بدان معناست که برای اکثر افراد، از جمله زنان باردار و شیرده، ایمن است. شوریده منبع عالی پروتئین، اسیدهای چرب امگا 3 و سایر مواد مغذی است.

همچنین دارای طعم ملایم و بافت لطیفی است که آن را برای انواع دستور العمل ها مناسب می کند. در هر 100 گرم شوریده، حدود 50 قسمت در میلیارد جیوه وجود دارد. این مقدار جیوه بالاتر از سطح توصیه شده برای زنان باردار و شیرده است، اما برای افراد دیگر ایمن در نظر گرفته می شود.

میزان اسید چرب امگا 3 در شوریده نیز قابل قبول است و به سلامت قلب و مغز کمک می کند. مصرف منظم ماهی شوریده می‌تواند به رفع نیازهای غذایی شما بدون وارد کردن مقادیر بیش از حد جیوه به سیستم شما کمک کند. این همان نوع رژیم غذایی متعادل است که ما به دنبال آن هستیم!

مزایای بیشتر ماهی های صید وحشی نسبت به ماهی های پرورشی

ماهی های صید وحشی نسبت به ماهی های پرورشی مزایای سلامتی بیشتری دارند. آنها سطوح کمتری از آلاینده ها مانند جیوه و PCB دارند و تعادل بهتری از اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 دارند. ماهی های صید وحشی در محیط طبیعی خود زندگی می کنند و از طیف وسیعی از غذاها تغذیه می کنند. این به آنها کمک می کند تا سطوح سالم تری از مواد مغذی داشته باشند و از آلاینده ها دور بمانند.

ماهی های پرورشی در مزارع پرورش ماهی زندگی می کنند و از غذاهای تجاری تغذیه می شوند. این ممکن است منجر به تجمع آلاینده ها در آنها شود. علاوه بر این، ماهی های صید وحشی حاوی مقادیر بیشتری از اسیدهای چرب امگا 3 هستند که برای سلامت قلب، مغز و سایر اندام ها مفید هستند. ماهی های پرورشی حاوی مقادیر کمتری از امگا 3 و مقادیر بیشتری از امگا 6 هستند که ممکن است با التهاب مرتبط باشد.

بنابراین، اگر به دنبال بهترین کیفیت رژیم غذایی خود هستید، ماهی های صید وحشی را انتخاب کنید. آنها سطوح کمتری از آلاینده ها و تعادل بهتری از اسیدهای چرب امگا 3 و امگا 6 دارند. ماهیانی که در مزرعه پرورش می یابند دارای سطوح بالاتری از آلودگی هستند

ماهی‌های پرورش‌یافته در مزرعه به دلیل سطوح بالای آلاینده‌ها، نگرانی‌های سلامتی قابل‌توجهی دارند. آلاینده‌های صنعتی، از جمله بی‌فنیل‌های پلی‌کلره (PCB)، در غلظت‌های بسیار بالاتری نسبت به همتایان وحشی خود در غذاهای دریایی پرورش‌یافته در مزرعه وجود دارند.

این به ویژه در مورد ماهی قزل آلا پرورشی صادق است، جایی که غلظت PCB شانزده برابر بیشتر از میزان موجود در انواع وحشی است. آنها نه تنها مواد شیمیایی خطرناک را از آب آلوده می بلعند، بلکه از مواد غذایی مملو از سموم و فلزاتی مانند جیوه نیز استفاده می کنند.

حتی هشداردهنده تر، استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها در تاسیسات آبزی پروری است، مشابه شیوه های به کار گرفته شده در صنایع دام و طیور. تغذیه از این رژیم غذایی مملو از آنتی بیوتیک نه تنها این ماهی ها را ناسالم می کند، بلکه به طور بالقوه می تواند انسان را در طول زمان به سمت مقاومت آنتی بیوتیکی سوق دهد.

غذاهای غیرطبیعی تغذیه شده با ماهی های پرورش یافته در مزارع، اسیدهای چرب امگا 6 را به شدت افزایش می دهد در حالی که امگا 3 مفید را کاهش می دهد. تیلاپیا و گربه ماهی نمونه های بدنام گونه هایی هستند که تحت تأثیر این عدم تعادل غذایی قرار گرفته اند.

ماهی های حاوی جیوه

1. ماهی های حاوی جیوه بالا چه هستند؟

ماهی هایی که در بالای زنجیره غذایی قرار دارند، مانند ماهی های بزرگ، حاوی جیوه بیشتری هستند. این ماهی ها شامل موارد زیر هستند:

- کوسه

- مارلین

- شمشیر ماهی

- ماهی تن بزرگ چشم آبی

- ماهی خال مخالی اقیانوس آرام

2. چرا جیوه در ماهی مضر است؟

جیوه یک فلز سنگین است که می تواند به مغز و سیستم عصبی آسیب برساند. در زنان باردار و شیرده، جیوه می تواند به رشد و تکامل جنین یا نوزاد آسیب برساند.

3. زنان باردار و شیرده باید از چه ماهی هایی خودداری کنند؟

زنان باردار و شیرده باید از مصرف ماهی هایی که حاوی جیوه بالایی هستند، مانند کوسه، مارلین، شمشیر ماهی، ماهی تن و ماهی خال مخالی اقیانوس آرام، خودداری کنند.

4. افراد دیگر چه ماهی هایی را نباید بخورند؟

افراد دیگر نیز باید از مصرف زیاد ماهی هایی که حاوی جیوه بالایی هستند، خودداری کنند. این شامل موارد زیر است:

بیش از 12 اونس (340 گرم) ماهی تن در هر هفته برای بزرگسالان

بیش از 6 اونس (170 گرم) ماهی تن در هر هفته برای کودکان

5. چگونه می توانم ماهی هایی را که حاوی جیوه کم هستند انتخاب کنم؟

ماهی هایی را انتخاب کنید که در پایین زنجیره غذایی قرار دارند، مانند ماهی های کوچک. این ماهی ها شامل موارد زیر هستند:

- ماهی خال مخالی اقیانوس اطلس

- ساردین

- شاه ماهی

- آنچوی

- قزل آلا

6. آیا می توانم ماهی را به صورت پخته یا خام مصرف کنم؟

جیوه در ماهی پخته یا خام یکسان است.

ماهی یک منبع عالی از مواد مغذی است، به ویژه اسیدهای چرب امگا 3. امگا 3 برای سلامت قلب، مغز و سایر اندام ها مهم هستند. با این حال، برخی از ماهی ها حاوی جیوه هستند، یک فلز سنگین که می تواند مضر باشد. جیوه در ماهی هایی که در بالای زنجیره غذایی قرار دارند، مانند ماهی های بزرگ، بیشتر است. برای به حداکثر رساندن مزایای سلامتی ماهی و به حداقل رساندن خطرات، ماهی هایی را انتخاب کنید که دارای امگا 3 بالا و جیوه کم باشند.

گردآوری:بخش سلامت بیتوته